02.11.2014 (Nd) 17.08 (3465 dni temu)

@galmari Przemyślę w jaki sposób sformułować zdanie, żeby było jaśniejsze. Postaram się w najbliższym czasie coś napisać

04.11.2014 (Wt) 07.55 (3464 dni temu)

Szeryfie,
choć z "nowym rozumieniem" na górze się zgadzam, to jednak niektóre pytania sprawdzające uważam za zbyt daleko idące - ale może dlatego, że "patriotyzmu gospodarczego" nie uważam za wartość absolutną. Nie za bardzo rozumiem na przykład związek "ulubionych zespołów" czy filmów z tą nowoczesną wizją patriotyzmu - raczej pasuje do tradycyjnego pojmowania, gdzie nie ważne było co, czyli jakość, ale to, że nasze, polskie.

A co do polskości kupowanych produktów (poza jabłkami, oczywiście ), to rzecz zwykle okazuje się złożona (o czym np. dyskutowano jakiś czas temu w USA, gdy okazało się, że kupowany przez patriotów Ford jest składany bodajże w Meksyku i zawiera 30% części z USA/Can, a "japońska" Toyota takich części ma 85% i jest montowana w Kentucky)

04.11.2014 (Wt) 16.13 (3463 dni temu)

Czyli jeżeli ktoś lubi kuchnię chińską i nie przepada za bigosem, jeździ amerykańskim samochodem i słucha Pink Floydów nie może być patriotą? W takim razie u nas patriotyzm prawie wyginął
Wydaje mi się, że znajomość paru miast i rzek w Polsce świadczy jedynie o posiadaniu podstawowego wykształcenia. Nawet jak go nie nabyło się w szkole
Dziwi mnie, że w zestawie tych pytań nie ma żadnego dotyczącego historii Polski. A właśnie ona pozwala zrozumieć istotę patriotyzmu. Tak, żeby np. wiedzieć czy patrioci stworzyli PRL i czemu służyła SB.
Szeryfie w zasadzie to zawęziłeś pojęcie patriotyzmu do etnocentryzmu konsumenckiego (za Wiki: "Etnocentryzm konsumencki (zwany także patriotyzmem konsumenckim, ekonomicznym lub gospodarczym) – postawa konsumencka polegająca na preferowaniu zakupu lokalnych, regionalnych i krajowych produktów rodzimego pochodzenia[1]". Jest on często motywowany patriotyzmem według mnie nie jest on jednak ani wystarczający ani konieczny do określania czyjegoś patriotyzmu.

04.11.2014 (Wt) 23.04 (3463 dni temu)

11 listopada zapraszam wszystkich na bieg niepodleglosci! 10km przez centrum warszawki. 15 tys ludzi stworzy żywą biegnącą czerwono-białą flagę

@galmari: "Szeryfie w zasadzie to zawęziłeś pojęcie patriotyzmu" - wręcz przeciwnie. były głosy, że patriotyzm oznacza umieranie za ojczyznę. a ja chciałem maksymalnie rozszerzyć to pojęcie - że jest to lojalność wobec kraju/narodu na bardzo wielu płaszczyznach i to na codzień a nie tylko w czasie wojny.

04.11.2014 (Wt) 23.40 (3463 dni temu)

Zgadzam się z tymi opiniami. I właśnie dlatego wyraziłem swój pogląd na temat oceny czyjegoś patriotyzmu:
"W gruncie rzeczy ja po prostu nie lubię klasyfikowania ludzi. I nie potrafię określić kto w tej chwili jest patriotą a kto nie. Bo na czym mam się opierać? Na słowach? Nie bardzo mi się podoba jak ktoś flagę nazywa chorągiewką ale na tej podstawie nie oceniam jego patriotyzmu. Uważam, że tego typu oceny można dokonać tylko w "godzinie próby", w chwili zagrożenia."
Być może wyraziłem się niezbyt jasno. Oczywiście w przy braku zagrożeń też możemy mówić o patriotyzmie. Ale już ocena czyja postawa świadczy o patriotyzmie lub jego braku jest dość karkołomna. I dlatego ja unikam tego typu klasyfikacji.

10.11.2014 (Pn) 21.26 (3457 dni temu)

Dla mnie jutrzejsze Święto (specjalnie napisałem z dużej litery, na pohybel kosmopolitom ) najlepiej wyrażają Chłopcy:
http://www.youtube.com/watch?v=iHL_xG_0ZDU

11.11.2014 (Wt) 08.29 (3457 dni temu)

Trochę żartowałem Ale pomysł świata "stopionego w jedną wspólnotę ogólnoludzką" nie bardzo mi się podoba. Jest utopijny, a poza tym zdecydowanie jestem za różnorodnością, która to właśnie pozwala realizować wolność.

12.11.2014 (Śr) 20.43 (3455 dni temu)

O i tu przesadziłem Ale dalej czekam na wytłumaczenie, dlaczego patriotyzm i wiara popierała PRL.

13.11.2014 (Cz) 17.18 (3454 dni temu)

"już nie czekam"

no bardzo długo składasz myśli to muszę galmariemu przyznać

13.11.2014 (Cz) 19.27 (3454 dni temu)

Po takim wirażce oratorskim i moralnym stróżu retoryki spodziewałem się większego zaangażowania w dyskusję

15.11.2014 (So) 23.45 (3452 dni temu)

Dlaczego patriotyzm jest złem?

„Patriotyzm to przekonanie o tym, że jakiś kraj jest lepszy od innych dlatego, że ja się w nim urodziłem.”
Autor: George Bernard Shaw


Patriotyzm jest złem z kilku powodów, które są jego istotą.
Patriotyzm nakazuje kochać symbole (flagę, orzełka) bardziej niż siebie i swoją rodzinę.
Dlaczego tak mówię? Ponieważ kiedy człowiek decyduje się na emigrację jest uznawany za osobę gorszą, tą która porzuciła korzenie – nie ważne z jakiego powodu, nie ważne czy miała szansę osiągnąć szczęście, sukces w ojczyźnie – ważne, że wyjechała.
Patriotyzm nakazuje czuć się lepszym ze względu na symbole i tradycje, a nie ze względu na wartość jaką się reprezentuje.
W patriotyzmie są oczekiwania wdzięczności wobec państwa. Wobec ludzi, którzy bronili ojczyzny, wobec organów państwa, które pozwalają dobrze żyć. Konsekwencją tego jest ustawienie się w roli sługi, który dziękuje swojemu panu za ochronę.
Patriotyzm zakłada, że ktoś, kto urodził się na danym terenie jest lepszy od człowieka urodzonego na innym terenie. Zakłada, że taki człowiek powinien być przypisany do ziemi i jest najlepszym co mogło się przydarzyć w danym obszarze. Czy to nie jest podobne do roli chłopa pańszczyźnianego w średniowieczu, który był własnością pana i nie mógł zmieniać wsi? Posuwa się to do takich absurdów jak wyszukiwanie nieprawdziwych Polaków, którzy mieli dziadka w Wermachcie, są utajonymi żydami, Rosjanami czy tym podobne.
Patriotyzm powołuje się na racje historyczną dla usprawiedliwienia nawet najgłupszych zachowań jeśli zdarzyły się w historii (skrajny przykład, który akurat przyszedł mi do głowy – schody w pełnym gimnazjum po których mogą chodzić jedynie nauczyciele, a uczniowie mogą jedynie korzystać z bocznych schodów co wydłuża im drogę http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35771,16915095,Absurd_w_szkole__Schody_wylacznie_dla_nauczycieli.html?piano_d=1).
Patriotyzm nakazuje patrzyć z niechęcią na osoby spoza ojczyzny, które zamierzają się osiedlić – bo nie znają kultury, bo nie wpasowują się w tradycję, bo zajmują miejsce wywalczone przez rdzennych mieszkańców.
Patriotyzm powoduje odczuwanie emocji i przypisywanie sobie współudziału bez żadnych działań w sukcesach lub porażkach innych ludzi w np. sporcie czy nauce tylko z powodu mieszkania na danym obszarze.
Patriotyzm wymaga bronienia ojczyzny przed wrogiem bez względu na intencje „najeźdźcy”, bez względu na to jakie będzie miało konsekwencje najechanie kraju. Co oznacza akceptowanie najgorszych drani w roli przywódców, najgorszą niedolę, największe ograniczenie wolności, bezpieczeństwa byle tylko przywódca wywodził się z danego kraju.
Patriotyzm zakłada, że państwo powinno być silne i bogate, nie zawsze idzie to w parze z bezpieczeństwem obywateli oraz bogactwem społeczeństwa.

Uważam, że ze względu na powyższe patriotyzm jest bezsensowym złem wyrządzanym każdemu człowiekowi żyjącemu na obszarze danego kraju ze względu na negatywne konsekwencje dla człowieka jakie ze sobą niesie.

Myślę, że od nieracjonalnego patriotyzmu lepszym wyborem jest wolność połączona z kapitalizmem.




Emigracja – przy takim podejściu zakłada się, że człowiek może mieszkać tam, gdzie ma ochotę. Przy określaniu człowieka nie bierze się pod uwagę jego pochodzenia, tylko sposób wywiązywania się z praw jakie zaakceptował, dobrowolnie osiedlając się na danym terytorium. Przez świadomy wybór danego miejsca zamieszkania człowiek jest w większym stopniu chętny do przestrzegania prawa, które wcześniej uznał za najlepsze dla siebie, skoro osiedlił się na danym obszarze.
Stosunki międzyludzkie. Przy podejściu wolnościowo – kapitalistycznym o wartości człowieka decyduje to, kim jest i co potrafi stworzyć/sprzedać.
Ziemia – należy przy takim podejściu do osoby, która najbardziej na nią zasługuje z racji własnej pracy, którą sprzedała społeczeństwu za cenę tej właśnie ziemi, nie zaś do osoby która miała szczęście urodzić się w danym miejscu.
Wymiana towarami jest oparta o stosunek jakości do ceny. Mianowicie, człowiek zazwyczaj wybiera towary o najlepszej jakości w stosunku do ceny – może jednak wybrać dowolne, które jemu odpowiadają. Przy podejściu wolnościowo-kapitalistycznym pochodzenie kogoś nie jest ważną kwestią, ponieważ produkt ma zaspokoić potrzebę człowieka, który kupuje ten produkt, nie zaś zaspokajać wyższe dobro społeczne, patriotyczne. Dzięki temu „polskie jabłka” konkurują na rynku na takich samych prawach jak i zagraniczne jabłka i nie bierze się pod uwagę kontekstu politycznego pod uwagę, lecz jakość jabłek (ich smak, wielkość itp.) oraz cenę. Przy takim podejściu towary należą do jego wytwórcy, więc może z nimi zrobić to, co mu się podoba. To oznacza również, że jest odpowiedzialny za własne decyzje. Tak więc może sprzedać na bezpiecznym rynku lokalnym lub zaryzykować sprzedaż w niebezpiecznym miejscu z oczekiwaniem większego zysku, ale z obawą większego ryzyka utraty części lub całości kapitału, na przykład przez niewywiązanie się z umowy kontrahenta poza systemem prawnym państwa. W takim momencie nie istnieją jabłka państwowe, w których to społeczeństwo ponosi część odpowiedzialności za błędne ryzykowne decyzje przedsiębiorcy, ponieważ społeczeństwo nie jest współwłaścicielem danego towaru ani nie osiąga zysku ze sprzedaży danego towaru.

Wróg. Przy takim podejściu istnieje uzasadniona potrzeba bronienia swojej wolności, rodziny, majątku przed najazdem wroga. Bierze się ona z wcześniejszych świadomych wyborów przebywania na terenie danego kraju oraz z brakiem zgody na narzucanie decyzji o sposobie, w który chce się żyć oraz chce się korzystać ze swojej wolności. Przy takiej postawie człowiek jest w stanie oddać nawet życie, ponieważ jest świadomy celu, za który walczy. Taka postawa jednak nie wymaga tak heroicznych czynów z tego względu, że oczekuje, iż państwo, z którego usług korzysta i za które płaci, wywiąże się ze swoich zobowiązań, czyli nie dopuści do sytuacji kryzysowych, a jeśli takie nastąpią, to obroni człowieka ze względu na wcześniejsze umowy (z tym, że rodzaj pomocy państwa itp. zależy od dobrowolnej umowy, więc może być różny w zależności od państwa, a nawet może nie wymagać obecności państwa). Coś jak wynajęcie do ochrony np. magazynu ochroniarzy. W przypadku próby zniszczenia/okradzenia magazynu właściciel oczekuje, że ochroniarze ochronią jego towar. Jest w stanie bronić towaru przed przestępcami jednak nie jest to ani konieczne, ani pożądane, a taka sytuacja świadczy o nierzetelności ochrony.

Żołnierze. Tych uważa się za osoby, które wybrały pewien niebezpieczny zawód, w którym zobowiązują się chronić życie człowieka. Jako przykład może posłużyć agent ochrony. Otóż można być mu wdzięcznym za poświęcenie, jeśli przyjmie cios, jednak nie jest ono wymagane. Poświęcenie zostało wcześniej kupione, a zakres wywiązania się – ochrony – świadczy o jakości usługi. W takim przypadku, jeśli agent nie potrafi lub nie chce dobrze chronić osoby, to pozostali klienci zaczną wybierać solidne firmy, porzucając agencję, która nie wywiązuje się z umów.

Podatki. Przy wolnościowym, kapitalistycznym podejściu płacenie ich wynika z racjonalizmu. Płacę, bo oczekuję pewnej usługi (ochrony bezpieczeństwa - wojsko, policja - prawa – sądownictwo, dróg itp). Jeśli państwo się nie wywiązuje z tej usługi, to staram się zmienić państwo (między innymi poprzez zmianę przedstawicieli władzy). Najlepiej gdyby podatki były celowe w takim przypadku, ponieważ mają działać, aby zrealizować pewne usługi, nie zaś dla wzmocnienia i bogacenia się państwa jako takiego.

Dodatkowo przesyłam piosenkę, która pasuje mi do tematu:
https://www.youtube.com/watch?v=7wChlvZbXjY

16.11.2014 (Nd) 02.19 (3452 dni temu)

Może mnie wyśmiejecie jako głupiego ale ta definicja raczej skojarzyła mi się z nazimem niż z patriotyzmem.

16.11.2014 (Nd) 14.38 (3451 dni temu)

Dokładnie. Tutaj ugodziłeś w czuły punkt. Nie pisałem tego a powinienem.

Resztę dopiszę dziś wieczorem , a mam pewną myśl którą chcę wypowiedzieć

Tylko na chwile obecną nie mam czasu.

16.11.2014 (Nd) 15.05 (3451 dni temu)

Zastanowiło mnie stwierdzenie:
"Patriotyzm nakazuje patrzyć z niechęcią na osoby spoza ojczyzny, które zamierzają się osiedlić – bo nie znają kultury, bo nie wpasowują się w tradycję, bo zajmują miejsce wywalczone przez rdzennych mieszkańców.
Patriotyzm powoduje odczuwanie emocji i przypisywanie sobie współudziału bez żadnych działań w sukcesach lub porażkach innych ludzi w np. sporcie czy nauce tylko z powodu mieszkania na danym obszarze"
Mam kolegów i znajomych Wietnamczyków, Bułgarów, Rumunów, Cyganów (sami siebie tak określają i śmieją się z określenia Rom), Ukraińców mieszkających w Polsce. Co więcej moja żona jest Gruzinką Nikomu z nich nie przeszkadza mój stosunek do Polski i polskości. Tak samo jak mi nie przeszkadza ich przywiązanie do ojczyzn i narodowości. A mimo to uważam się za patriotę. Więc ile prawdy jest w tym stwierdzeniu?

16.11.2014 (Nd) 20.54 (3451 dni temu)

Ideologią narodową(nacjonalizmem) jest doktryna polityczno-społeczna, uważająca naród za duchową i organiczno-materialną wartość podstawową, która zajmuje najważniejsze miejsce w doczesnym bytowaniu człowieka. Doktryna nacjonalizmu stanowi pole konkretnych i celowych działań politycznych oraz analizy socjologicznej, z której wynika, że naród zajmuje pozycję nadrzędną i centralną wśród innych grup społecznych.
Ideowo tudzież doktrynalnie naród przedkłada interesy własne nad interesami pozostałych, obcych wspólnot narodowych, co jest rzeczą zupełnie normalną dla państwa narodowego(antyliberalnego), tak na zewnątrz – poprzez obronę interesu narodowego w sporze z innymi nacjami oraz wewnątrz – poprzez stosunek do mniejszości narodowych, które nie mogą mieć specjalnych praw i dominować nad narodem gospodarzy. Nasz nacjonalizm nie koliduje w zasadzie w swych imponderabiliach z obcymi nacjonalizmami, o ile te nie pragną podporządkować sobie polskiego narodu i realizują własne interesy bez roszczenia sobie praw do panowania nad polskim narodem. Skoro rodzina dba o swój rozwój i byt, to nie znaczy, iż zagraża przez ów fakt istnieniu innych rodzin. Narody winny - wzorem rodzin - wypracować zdrowe i koncyliacyjne formy dialogu, co staje się powoli normą, a wojny gospodarcze i militarne, są raczej domeną antynarodowych bytów państwowych z poczuciem chorego mesjanizmu(najlepszy przykład to kiedyś Związek Sowiecki, a obecnie USA) lub kapitałowych molochów globalistycznych(koncernów, trustów i sieci bankowych), które pod płaszczykiem wprowadzania demokracji, sterują rządami w celu ekonomicznego i zbrojnego niewolenia narodów.
Polityka narodowa(nacjonalistyczna) stawia rozwój duchowy swej nacji przed prymitywnie pojmowanym materializmem. Sprawą fundamentalną dla nacjonalistów jest zapewnienie przetrwania i rozwoju kultury i tradycji narodowej. Musi to iść w parze z materialnym rozkwitem wspólnoty narodowej. Należy po prostu zachować pewien consensus ducha i materii( nadając temu pierwszemu pozycję nadrzędną). Nacjonalizm stanowi ideę i doktrynę idealistyczną, co Roman Dmowski ujął w myśli, że materialna budowa potęgi narodu i państwa nie nastąpi bez wcześniejszej konsolidacji duchowo-ideowej wspólnoty narodowej, zaś trzeba ku temu stworzyć odpowiednie warunki. Słaby duch narodowy, rodzi wszelką słabość materialnej natury.
Co to jest naród? Można go rozumieć jako wspólnotę rozciągniętą w czasie – a więc członków narodu, którzy żyli niegdyś, żyją obecnie i będą żyć kiedyś. Roman Dmowski ujął ten problem w znanej i podstawowej tezie: „Jestem Polakiem – to znaczy, że należę do narodu polskiego na całym jego obszarze i przez cały czas jego istnienia, zarówno dziś jak w wiekach ubiegłych i w przeszłości”. Wychodząc z tego założenia, jako Polacy, kodujemy w sobie niejako własne pochodzenie, historię, kulturę, obyczaje, tradycję i język, czyniąc to(świadomie albo nie) z woli tych, którzy byli Polakami przed naszym przyjściem na świat – i dla tych, którzy przyjdą po nas. Dla porównania zgoła odmiennymi kryteriami, kieruje się liberalizm ze swoim pojmowaniem jednostki w roli bliżej nieokreślonego atomu w człowieczej powłoce, który poprzez wybór wątpliwej wolności egoisty, zostaje samoczynnie wyobcowany z każdej wspólnoty - z narodową w pierwszym rzędzie. Jednostka nie potrzebuje wolności astronauty w nicości kosmosu, najlepiej funkcjonuje w narodzie, gdzie realizuje osobiste cele i marzenia, będące przy tym wzbogacaniem reszty wspólnoty narodowej. Ona na wzór zdrowej rodziny - ale w zdecydowanie szerszym kontekście - daje jednostce sens egzystencji nad egoizmem i miłością do całego świata czyli do nikogo(przypadłością wielu krwawych komunistycznych dyktatorów).
Funkcjonowanie we wspólnocie narodowej, nosi na sobie pewien rys pozytywnego fatalizmu. W narodzie się rodzimy bez własnej woli i przejmujemy jako wiano matrycę historyczno-kulturową oraz pochodzeniową. To kolejne podobieństwo do rodziny, której się nie wybiera. Są rodziny lepsze i gorsze, ale nikt nie dał gwarancji, iż życie upłynie nam wyłącznie na beztroskim zbijaniu bąków. Jesteśmy coś winni pracującym i przelewającym za nas krew przodkom, zaś zwykłe poczucie przyzwoitości zmusza do refleksji nad przyszłością nienarodzonych rodaków. Nie wypada pozostawić im moralno-materialnych ruin i zgliszcz. Naród to ukierunkowana dziejowo sztafeta pokoleń, która nie wegetuje aby wegetować, konsumować i wydalać(ja to czynią anarchiści i liberałowie), lecz posiada obowiązki o wiele wyższej natury. To stara się tłumaczyć i porządkować ideowo tudzież doktrynalnie nacjonalizm.
Ważną kwestią pozostają nieporozumienia w pojmowaniu nacjonalizmu i patriotyzmu. Pierwszy pojawia się w tej parze jako coś skrajnie negatywnego i godnego potępienia, przeciwieństwo świetlanego patriotyzmu. Tymczasem patriotyzm, to rodzaj emocjonalnego uczucia przywiązania do kraju i narodu, zaś nacjonalizm jest przemyślaną doktryną, niezbędną do prowadzenia polityki narodowej na być może setki lat, a nie do jutra(cecha współczesnego aparatczyka partyjnego i rządowego). Patriotyczne uniesienia przeżywamy przy Grobie Nieznanego Żołnierza, na polach minionych bitew, kiedy na stadionie grają Mazurka Dąbrowskiego. Są to zachowania godne pochwały i psychologicznie potrzebne, ale wynikają z krótszego albo dłuższego wzruszenia, bez głębszego zaangażowania o charakterze ideowym. W przypadku nacjonalizmu mamy do czynienia z jasno zarysowaną i intelektualnie rozwiniętą doktryną ideowo-polityczną, która jest tym dla patriotyzmu, czym mózg dla serca. Jeden z najwybitniejszych twórców polskiego nacjonalizmu Zygmunt Balicki pisał „ patriotyzm jest uczuciem zbiorowym i niczym tylko uczuciem”, nacjonalizm zaś „jest narodową myślą”. Człowiek nie potrafi egzystować pozbawiony mózgu i serca, dlatego też nacjonalizm z patriotyzmem znakomicie się uzupełniają. Jednakże nacjonalizm nazwać należy wyższym stopniem patriotyzmu - patriotyzmem uświadomionym czy też narodowym patriotyzmem.
Dość szeroko stosowanym chwytem, wynikającym z braku wiedzy lub będącym elementem walki politycznej, jest utożsamianie nacjonalizmu z szowinizmem. Szowinizm to bezkrytyczne i prostackie uwielbienie swojej nacji przy jednoczesnej pogardzie do innych narodów. Nacjonalizm z samej swej zasady trzeźwego spojrzenia na rzeczywistość, wyraża fundamentalną krytykę wobec błędów i słabości własnego narodu, wcale ich przy tym nie chowając pod intelektualny dywan. Przykładem może być tutaj znakomita książka Romana Dmowskiego „Myśli nowoczesnego Polaka”, w której autor przeprowadza wnikliwą i raczej negatywną ocenę naszych cech narodowych, ze szczególnym podkreśleniem roli szlachty w wykoślawieniu stosunków społecznych w I Rzeczypospolitej, co odziedziczyła później inteligencja. Głaskaniem ego Polaków nie zajmowali się także Jan Ludwik Popławski i cytowany Zygmunt Balicki, żeby wymienić najważniejszych nacjonalistów doby kształtowania jego doktryny(wraz z Romanem Dmowskim „Ojców Założycieli” nowożytnego ruchu narodowego na ziemiach polskich).
Kolejne zagadnienie to oskarżanie nacjonalizmów o rozpętywanie agresywnych wojen kolonialnych i imperialistycznych, co stanowi poplątanie z pomieszaniem. To doktryny nacjonalistyczne, tworzą bazę ideowo-polityczną dla narodów wyzwalających się na niepodległość, które osiągają ją zbrojnie albo ewolucyjnie. Wojny permanentne są swoistą koniecznością w toku istnienia imperialnych molochów, które zresztą upadają podkopywane przez dynamiczne nacjonalizmy zniewolonych przez nie narodów. Nacjonalizm więc stanowi siłę jak najbardziej wolnościową i wręcz niezbędną w procesie demokratyzacji(„unarodowienia” poniżanego klasowo mieszczaństwa i ludu.
Kolejna logiczna bzdura wynika z utożsamiania nacjonalizmu z faszyzmem i nazizmem. Faszyzm i nazizm zniszczyły nacjonalizm we Włoszech i Niemczech, czyniąc z niego trzeciorzędne koło w imperialnych rydwanach swych wodzów. Mussolini uświęcił de facto (wzorem Hegla) państwo, redukując głos narodu do spektakularnego klakierstwa na wiecach. Podobnie uczynił Hitler i przy okazji wykoncypował konieczność panowania nordyckiej rasy panów. Nacjonalizm był dla imperialnego faszyzmu i nazizmu „za ciasny” , ich twórcy marzyli o zjednoczonej pod swym butem Europie bez granic. Znana jest wypowiedź Hitlera przed śmiercią, gdy pragnął skazać na zagładę wszystkich Niemców, bo okazali się słabsi od „silniejszych narodów Wschodu”. Ładny to egzemplarz „nacjonalisty”, któremu własny naród przestaje odpowiadać, kiedy przegrywa wojnę. Nazizm był formą darwinizmu społecznego bez ideowo-narodowych korzeni i moralności, wyrzynający masowo „niższe rasy” i nieuleczalnie chorych , a nawet miliony przedstawicieli aryjskich narodów na czele z Polakami. Faszyzm(włoski) nie popełnił z kolei wielkich zbrodni, miał pewne trafienia w pogodzeniu kapitału z pracą, lecz nie był doktryną narodową tylko państwową i skończył się jako groteska, o mało nie pogrążając Włochów w objęciach bolszewizmu. Traktowanie faszyzmu i nazizmu jako emanacji ideologii nacjonalistycznej, co uprawiają liberalni i lewaccy propagandyści, to ahistoryczny i pozbawiony metodologicznych podstaw absurd.
Nacjonalizm pozostaje ideologią poza klasycznym podziałem na lewicę i prawicę, łącząc w sobie pierwiastki zachowawczego konserwatyzmu i społecznej wrażliwości. Wspiera zasady tradycyjnej moralności, ochronę rodziny i zachowanie spoistości wspólnoty historyczno-kulturowej grup lokalnych i narodu, odrzucając zdecydowanie patologie seksualne i społeczne(homoseksualizm, pedofilię, narkomaństwo, alkoholizm itp.). Nacjonalizm sprzeciwia się również wyzyskowi pracownika przez globalistyczny i bezimienny kapitał, głosząc potrzebę jego dekoncentracji w rękach rodaków, co przyniesie utworzenie społeczność drobnych właścicieli - rodzaj kapitalizmu ludowego(powszechnego). Strategiczne dziedziny gospodarki, winno kontrolować według nacjonalistów państwo. W doktrynie nacjonalistycznej nie istnieje tzw. świętość własności prywatnej i liberalnego wolnego rynku; ponad nimi stoi porządek prawny i wymogi narodowej wspólnotowości, które ograniczają te rzekome świeckie świętości. Ma to swoje usprawiedliwienie i uzasadnienie w naukach św. Tomasza z Akwinu i fundamentalnym rozumieniu solidaryzmu narodowego. Nacjonalizm doby współczesnej jest w praktyce antysystemowy, rozsadzający pęta sztywnego demoliberalizmu.
Historia uczy, że nacjonalistyczny porządek rozwinął się najlepiej w narodowym ustroju autokratycznym( nie totalitarnym!), np. generalissimusa Francisco Franco w Hiszpanii i premiera Antonio Salazara w Portugalii , z tendencjami do przeprowadzenia reform społecznych w duchu solidarystycznym. Pamiętajmy jednakże, iż nacjonalizm to wolna idea i będzie istnieć w każdym systemie politycznym , wchodząc niekiedy w taktyczne sojusze z różnorakimi siłami i ugrupowaniami. W Polsce nacjonaliści nigdy nie sprawowali władzy, lecz ukształtowali w okresie Międzywojnia potężny ośrodek wpływu na sposób myślenia politycznego i ideowego rodaków wszelkich stanów(klas). Nacjonalizm w naszym kraju nierozłącznie kojarzono z tradycjonalistycznym katolicyzmem, usprawiedliwioną nieufnością do mniejszości narodowych(głównie Żydów) oraz wrogością do wszelkiej lewicy i związków masońskich. Na marginesie istniał nacjonalizm typu antykatolickiego,rodzimowierczego(pogańskiego). Bez bawienia się w nowinkarstwo i unowocześnianie doktryny nacjonalistycznej - przy koniecznych zmianach o charakterze obyczajowym(docenienie wartości kobiet dla Ruchu Narodowego) i organizacyjnym(ograniczenie wewnętrznej biurokracji) - musimy przywrócić stan żywotności nacjonalizmu polskiego z lat 30-tych XX wieku. Tylko wtedy idea nasza będzie realnie wpływać na naród.

16.11.2014 (Nd) 22.05 (3451 dni temu)

@tocha - dobrym zwyczajem jest podanie źródła, jesli kopiujesz jakies teksty. by było wiadomo, co jest twoje, a co skopiowane

tekst fajny i porównanie nacjonalizmu do miłosci do rodziny super. ale mam wrażenie, że wielu tzw nacjonalistów nie ogranicza się do tego i rzeczywistość jest trochę inna.

czy krzyczenie 'Polska dla Polaków' to wyraz nacjonalizmu czy szowinizmu? bo w domyśle można rozumieć 'Polska nie dla nie-Polaków'.

szkoda, że w tym tekscie nie ma nic o tolerancji - ja mam wrażenie, że to pojęcie jest obce dla tzw nacjonalistów. a może, skoro nacjonalizm jest taką grzeczną ideologią, to należałoby częściej mówić o szowiniźmie, a mniej o nacjonaliźmie, by opisywać to co się czasem dzieje na ulicach...

16.11.2014 (Nd) 22.24 (3451 dni temu)

Trudno mi się rozmawia o matematyce z osobami, które twierdzą, że 2+2=5 w układzie dziesiętnym. Jeżeli nie jesteś w stanie zaakceptować normalnej definicji patriotyzmu, którą przytoczył Szeryf z Wikipiedii. A wcześniej Sławomir, to nie bardzo wiem o czym z Tobą rozmawiać.

16.11.2014 (Nd) 23.22 (3451 dni temu)

Ale się wycofuję z dyskusji w tym wątku Dostałem zakaz od szefostwa. Na moją prośbę

17.11.2014 (Pn) 09.38 (3451 dni temu)

@tocha, to dla jasnosci wg ciebie:
- krzyczący 'Polska dla Polaków' to szowiniści, a nie nacjonalisci, tak?
- bijący Romów lub czarnoskórych to rasiści, a nie nacjonalisci, tak?
- prześladowania homoseksualistów, islamistów czy innych mniejszości - nie mają nic wspólnego z nacjonalizmem?
- nacjonaliści w pełni tolerują odmienne światopoglądy?

zatem osoby, ksenofobiczne i nietolerancyjne nie powinny się nazywać nacjonalistami? nie zasługują na to 'chlubne' określenie?

17.11.2014 (Pn) 17.40 (3450 dni temu)

no to od dzisiaj lubie wszystkich nacjonalistów

pozostaje w takim razie ubolewać, że mamy w kraju tylu rasistów, szowinistów i ksenofobów...

anyway, mam wrażenie, że odeszliśmy od meritum i dyskutujemy o semantyce...

TVN - nie wiem, co to jest. nie ogladam tv.