11.01.2009 (Nd) 13.06 (5574 dni temu)

Wydarzenia, które chcę opisać w tym pamiętniku rozgrywały się w czasach mojej młodości, kiedy wiele obszarów Ameryki stanowiło jeszcze białe plamy na mapie, a pośród nich żyły wolne plemiona Indian. Był to okres, gdy rząd Stanów Zjednoczonych musiał włożyć jeszcze wiele wysiłku w to, żeby wszyscy uznali jego władzę, a grupy wolnych kowboi i pospolitych rozbójników przemierzały bezkres Wielkich Prerii w poszukiwaniu mniej lub bardziej legalnego zajęcia. Wtedy kształtowały się wielkie majątki ranczerów, a także rosły zyski tych ludzi, którzy zaryzykowali zainwestowanie swoich pieniędzy w budowę kolei. Przygody, które przeżyłem były tak niesamowite, że pewnie wielu z ludzi czytających moje wspomnienia w nie nie uwierzy, ale o tym później. Zacznijmy wszystko od początku.

Był piękny, słoneczny dzień. Krowy pasły się na pastwiskach. Pszenica złociła się na polach. Właśnie jechałem do Charlotte, żeby sprawdzić, czy nie ma do mnie żadnych przesyłek. Nawiasem mówiąc, robiłem tak co piątek. Poczty zazwyczaj nie było, ale taka podróż pozwalała wstąpić do miejscowego baru „U Mary Christmas”, gdzie podawano najlepsze whiskey w całej Karolinie.
Przesiadywał tam ciągle niejaki George Collins. Sam tytułował się zamiennie pułkownikiem lub, gdy był bardziej „wylewny”, generałem. Właściwie nikt nie wiedział w jakiej wojnie walczył, ani czy w ogóle to robił. Jego prawdomówność podważało to, że uwielbiał wymyślać i opowiadać bardzo długie i nudne historie o tym, jak to zabijał setki konfederatów lub unionistów (nigdy nie było wiadomo, po której aktualnie jest stronie) za jednym strzałem. Stali bywalcy baru uczynili wysłuchiwanie nudnych opowieści pułkownika swoistą rozrywką, ponieważ, gdy dobrnął ze swoją historią do najbardziej nieprawdopodobnych momentów, miał w zwyczaju mrugać prawym okiem. Reakcja słuchających była oczywista, choć Collins potrafił wtedy błyskawicznie wyciągnąć broń i zacząć strzelać we wszystkich kierunkach, dość często trafiając celu. Pewnie właśnie to stanowiło największą atrakcję historyjek Georga. Miejscowi nazywali to „colting”.
Ja jednak nie wszedłem do baru, bo gdy tylko zbliżyłem się do budynku naszej poczty, zaczepił mnie jej właściciel, a zarazem mój przyjaciel Frank Right:
- Witaj Joe. Ty jak zawsze punktualnie. Tym razem mam coś dla ciebie, więc twoja żona nie będzie mogła narzekać, że jeździsz tutaj tylko po to, żeby odwiedzić bar.
- Dzień dobry – odpowiedziałem wyrwany z rozmyślań. – Zaskoczyłeś mnie. Moja kochana Diane nie robi z tym żadnych problemów, najgorsza jest jej matka, moja teściowa. Już widzę jej minę, kiedy zobaczy, że tym razem czekała na mnie jakaś przesyłka – powiedziałem, po czym uśmiechnąłem się mimo woli. – Mniejsza o to, zobaczmy co to.
- List – odpowiedział Frank. - List od…

Od kogo Joe dostał list?
1. Od wspólników w interesach.
2. Od wodza miejscowych Indian – Leżącej Wrony.
3. Od urzędnika rządu Stanów Zjednoczonych.

11.01.2009 (Nd) 20.52 (5574 dni temu)

To mnie "rozwaliłeś". A tak serio, taka sytuacje daje zbyt małe możliwości rozwoju (przynajmniej ja sobie tego nie wyobrażam) i nie jest zbyt związana z tematyka Dzikiego Zachodu (chyba, że kochanka wynajęłaby kowboi mających najechać farmę Joe). Na pewno ciekawie by to brzmiało

12.01.2009 (Pn) 15.44 (5573 dni temu)

Ja bym dał inne możliwości, które dołożą trochę humoru i może zwiększą zainteresowanie całą historią.
Co dostał Joe :
1) list od Szeryfa z Texasu
2) 2 listy od Szeryfa z Texasu
3) w mordę

Ale się nie będę wtrącał bo to przecież twoja historia

13.01.2009 (Wt) 01.30 (5573 dni temu)

Dlaczego? Hmm... Biznes był wtedy "szemrany", a nasz bohater nie wygląda na takiego... Przede wszystkim żona. Interesy w tamtych czasach wymagały mocnego stąpania po ziemi, a żona - cóż - to zawsze słabe ogniwo takiego "szemranego bizmesmena". Dlaczego nie indianie...? W końcu to był list, a nie dymna chmurka (z założenia można domniemywać, że indianie byli niepiśmienni ).

W kontekście powyższego wszystko wskazuje na rząd; poza tym sam wstęp jakoby miał nas na to przygotowywać...

W mojej ocenie nasz bohater to "cicha myszka o bystrych oczkach" - szuka punktu zaczepienia. Ma tu coś do zrobienia - niewątpliwie dla rządu... Może wyniuchać złoto? A może to ex-rządowiec, albo gracz dwufrontowy - wie którędy pobiegnie kolej i będzie kupował dziłki

Ja osobiście widziałbym go jako agenta, który przychechał tu tropić jakiegoś "Bill'iego". Żona (niby) też agentka Dalej obstawiałbym na jakieś interesy, które naszego agenta za bardzo by wciągnęły. Niby żona również - w końcu to samotny facet, gdzieś na pustyni

Później wszystko zaczęło by się komplikować - indianie i te sprawy...

Następnie: bla... bla... bla...

Summa summarum: List niewątpliwie pochodzi od rządu

PS. Dodatkową wskazówką mogło by być hasło przewodnie: "Pod... I Słońce" - nasz agent jest partyjny i przychechał tu szukać miejsca, gdzie owe słońce jest najniżej; tak, aby niscy jego naczelni mogli (stając jeden na drugim) je dosięgnąć (Przy takiej scenie dobry byłby podkład z filmu "Tańczący z gejemi yyy znaczy się z wilkami)

13.01.2009 (Wt) 15.59 (5572 dni temu)

Może dostał w morde ale od kogo ? i tu sie wszystko może dalej rozwinąć np:
- bo zwiał gdy miał jeszcze coś do załatwienia
- dostał od żony lub kochanki
- i więcej pomysłów nie będe zabierał

13.01.2009 (Wt) 19.21 (5572 dni temu)

Zgodnie z odpowiedziami graczy (559 głosów) Joe dostał list od wodza miejscowych Indian - Siedzącej Wrony (27% wskazań).
Inne opcje:
- od urzędnika rządu Stanów Zjednoczonych wskazało 22% głosujących
- od wspólników w interesach wskazało 13%.

O czym napisał Wódz? Skąd znał Joe? Czego Indianie mogą chcieć od niego?
Dowiemy się już w kolejnym odcinku. A może i nie...

13.01.2009 (Wt) 20.43 (5572 dni temu)

Widać już doczekałem się parodii Dzięki
A na część pytań odpowiem w następnym odcinku, ale nie liczcie na zupełne"rozjaśnienie" sytuacji, napięcie trzeba potęgować Jak u Hitchcocka

18.01.2009 (Nd) 21.24 (5567 dni temu)

O ile pamiętam wiadomości związane z Alfredem (bo chyba o niego chodzi) Hitchcockiem, to był głosicielem teorii, że na początku scenariusza, filmu czy innego podobnego utworu powinna zdarzyć katastrofa (powódź, wybuch wulkanu, morderstwo połączone z samobójstwem świadków, coś podobnego hehe)a następnie trzeba tylko relacjonować, (dokumentować?) rozwój sytuacji. Przestrzegając tej zasady został przecież uznany za mistrza tworzenia grozy, strachu.
Pomimo, że w "Pamiętniku..." tego nie ma, pomysł ramowy przedstawiający twórczość pt felisa uważam za świetny i powinien być dalej rozwijany w tym samym kształcie. Gratuluję felis.

19.01.2009 (Pn) 15.00 (5566 dni temu)

Dzięki Fajnie, że komuś się to podoba. A odnośnie strategii suspensu (bo tak to się nazywa), to przecież mamy tajemniczy list. Alfred Hitchcock swoje filmy kręcił też na zasadzie, ze człowiek "z ulicy" wplątuje się w jakąś intrygę i nie może się z niej wydostać. Moje powiadanie jest bliższe drugiemu schematowi