09.02.2010 (Wt) 22.19 (5272 dni temu)

Przecież to proste, nikt ich do pracy nie zmusza. Są wolnymi ludźmi, mogą się zwolnić, przekwalifikować, poszukać pracy w prywatnych klinikach. Walczyć o podniesienie płac zgodnie z prawami rynku, niedobór prac owników prowadzi do podniesnienia płac, strajki tylko do niezadowolenia społecznego.
Im nie zależy chyba na podniesieniu płac, ale na tym by zwrócić na siebie uwagę, bo to jest nieprawdopodobne, że wystarczą jakieś obietnice ze strony rządu, a one już kończą strajk.

09.02.2010 (Wt) 23.14 (5272 dni temu)

Problem polega na tym, że mamy demokrację i większości społeczeństwa wydaje się, że to co prywatne to drogie. Żadna partia w tych czasach nie zdecyduje się na prywatyzację służby zdrowia, bo od razu przegra wybory, a pieniądze na owe służby rozpływają się w niebycie administracyjnym i na dobrą sprawę do ośrodków medycznych trafiają grosze.
Pielęgniarki widząc prywatne praktyki lekarzy i marne grosze, które zarabiają burzą się, ale ciekawa jestem ile z nich głosowałoby za prywatyzacją opieki zdrowotnej.
Mnie najbardziej frustruje to, że kupa kasy idzie na bezpłatne "leczenie" hipochondryków, co lubią chodzić do lekarzy i badania co miesiąc robić, a na poważne operacje i specjalistyczną opiekę ich nie ma. Wprowadzenie opłat rzędu 10 zł za wizytę moim zdaniem rozwiązałoby wiele problemów. Ponadto pieniądze idą przez ZUS, który wszystko jest w stanie przejeść (pokusa związana z gospodarowaniem pieniądzem niczyim) i nie potrafi racjonalnie zarządzać finansami, zamiast trafiać do ubezpieczycieli prywatnych, którzy spokojnie mogliby finansować "darmowe" wizyty.

10.02.2010 (Śr) 12.07 (5271 dni temu)

Pozwolisz, izydo, że zacznę od odniesienia się do Twojej wypowiedzi Jest warta uwagi, bo mamy diametralnie inny punkt widzenia na sprawę.

izyda
mogą się zwolnić, przekwalifikować, poszukać pracy w prywatnych klinikach.

Odnoszę wrażenie, że mówiąc "przekwalkifikować" masz na myśli zmianę położenia jakiegoś przełącznika. "Pstryk" w górę - jestem pielęgniarką. "Pstryk" w dół - jestem rehabilitantem. "Przekwalifikowanie" to proces, który liczy się na lata i nikt nie daje gwarancji, że za tych parę lat sytuacja nie zmieni się na tyle, że bycie pielęgniarką będzie jednak bardziej opłacalne. Ponadto tym kobietom i mężczyznom może zależeć na tym, żeby zarabiać godne pieniądze na stanowisku pielęgniarki, bo w takiej pracy czują się spełnione. A z pracą w prywatnych klinikach - myślisz, że gdyby to było takie proste chciałoby im się nakręcać strajk?

izyda
strajki [prowadzą] tylko do niezadowolenia społecznego

Takie strajki nigdy nie kończą się tak, jak powinny.
Strajkowali lekarze. Czy komuś oprócz lekarzy to pomogło? Nie, płacimy wyższą składkę żeby można było dźwignąć te ich pensje.
Teraz strajkują pielęgniarki. Skończy się najprawdopodobniej tym samym.
Dawno przestałem liczyć na cnotliwość naszego narodu, ale może gdyby panie pielęgniarki poszły pod ponad 100-metrowy gabinet prezesa ZUS-u i tam darły mordy, to może ktoś zreflektowałby się, komu i dlaczego należy odebrać, a komu te pieniądze należą się.

dragomir
Strajk - to jest stawianie pod ścianą nas wszystkich. A ja nie zgadzam się na to, żeby płacić więcej i więcej na służbę zdrowia z której tak naprawdę nie korzystam, bo jest: nieprofesjonalna, niedoposażona i trudno realnie skorzystać z jej usług, mimo, że mam do tego konstytucyjne prawo.

Ja też, nie zgadzam się na to, żebym JA albo TY miał za to płacić

Proszę bardzo:
http://www.youtube.com/watch?v=roGUwozm1Ik
http://www.youtube.com/watch?v=6ioYx02K0Fo&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=CSmzPgHLZw0&feature=related

Także zanim zaczniemy prywatyzować tą "służbę zdrowia" załatwmy powyższe patologię, zdziwilibyście się, ile milionów by się znalazło... Mniej urzędników, mniej chorych przepisów, mniej biurokracji, mniej bałaganu.
Bo jak sprywatyzujemy to w takiej postaci, jak jest obecnie poleci na łeb na szyję. Wskażcie mi jakąkolwiek prywatną firmę, która ma tak przerośnięty aparat urzędniczy, i która sprawnie funkcjonuje.


PS:
Aha, dragomir, zmień avatara bo strasznie rozprasza jak się czyta Twoje posty A piszesz do rzeczy i z głową i szkoda, że muszę sobie zaklejać kawałek monitora żółtą karteczką

10.02.2010 (Śr) 14.36 (5271 dni temu)

@Toczek
1.
Na przykładzie rzeczywistym.
Kobieta, lat koło 30, teoretycznie powinna pracować w laboratorium, kilka lat temu to było, pensja około 1000 złotych.
Okazało się, że za wyższą pensję można pójść do pracy w sklepie-hurtowni. W ciągu roku jej pensja była ponad 3 razy wyższa od tego co by dostała po 10 latach pracy w laboratorium.

Z innych dziedzin życia znam również kobietę, która mimo wykształcenia w dziedzinie żywności i środowiska podjęła się pracy w mediach, zarabia znacznie więcej niż by zarabiała pracując zgodnie ze swoim wykształceniem, w tej chwili się dokształca, żeby móc dalej awansować.

Przykładów, gdy ludzie postanowili zmienić zawód są tysiące, sporo z nich wyszło na tym dobrze. Poza tym.... Gdy ktoś podejmuje się studiowania pielegniarstwa jest chyba świadom jak będzie wyglądać jego pensja po studiach? Bo to nie było tak, ze 10 lat temu pielegniarki zarabiały miliony, a nagle zarabiają najniższą krajową.

2.
O strajku lekarzy również mam jak najgorsze zdanie, zwłaszcza dlatego, że im to już zupełnie nikt nie każe pracować państowo, więc wystarczy, że pójdą pracować prywatnie, i albo szpital będzie z nimi negocjować, albo okaże się, że państwo nie zapewnia opieki medycznej, i może wtedy społeczeństwo się obudzi.

@adrianu
Potrafię, są wolnymi ludźmi, i mogą to zrobić. Gwarantuję, że szybko zaczną się z nimi negocjacje, gdzie to pielęgniarki będą w tej lepszej pozycji, a nie państwo. No chyba, że nastąpi imigracja z zagranicy, ale do tego też musielibyśmy podnieść pensje, bo jakoś mało atrakcyjni jesteśmy.
Chwila, to pielegniarka pracuje z powołania czy za pensję? Jak za pensję, to mają strajkować tak długo aż otrzymają to co chcą, jak z powołania to myślę, że nie powinny robić z siebie biednychm, uciemiężonych.

10.02.2010 (Śr) 15.27 (5271 dni temu)

Mi sie strajki pielegniarek przestaly jakkolwiek podobac po ostatnich ekscesach w Radomiu. Liczb dokladnie nie pamietam, ale postaram sie oddac skale. Pielegniarek bylo zatrudnionych tyle, ze bylyby w stanie "obsluzyc" 800 pacjentow, natomiast w szpitalu bylo ich 300, a nierzadko i 150.
Na ich miejscu po pierwsze siedzialbym cicho, zeby ten socjalizm trwal jak najdluzej, po drugie majac tak lajtowa prace np. skladalbym w niej dlugopisy, zeby pare zl dorobic

10.02.2010 (Śr) 15.46 (5271 dni temu)

@finrod
Dlatego właśnie tak potępiam strajki pielęgniarek. Niestety w żaden sposób nie mogę dostrzec na czym polega ta ich ciężka sytuacja przez którą muszą strajkować.

10.02.2010 (Śr) 17.13 (5271 dni temu)

Toczek
Ludzie w wieku 17-18 lat są beztroscy i żyją bardziej w sferze idyllicznych wyobrażeń. I przydałby się ktoś dorosły (wychowawca? pedagog? ktokolwiek?), kto by w tym momencie przedstawił im realia. Ale to temat na dalszą dyskusję. - są 2 możliwości:
- taka dyskusja z wychowawcą / pedagogiem / kimkolwiek jest obowiązkowa w wieku 17-18 lat - jestem przeciw, bo: to są dodatkowe koszty, nie uniknie się mieszania polityków w budowę programu tej rozmowy jeśli będzie to robione centralnie, ja nie miałem potrzeby pójścia na taką rozmowę, a nakładanie na mnie nowych obowiązków bardzo źle znoszę
- taka dyskusja będzie nieobowiązkowa - jestem przeciw, bo: to są dodatkowe koszty, nie uniknie się mieszania polityków w budowę programu tej rozmowy jeśli będzie to robione centralnie, kto chciałby wtedy pójść na taką rozmowę równie dobrze może teraz poszukać kogoś takiego - wychowawca / pedagog - jeden na 3, jeden na 10, jeden na 20 - nie wiem jak ich dużo, ale znajdzie się, wystarczy chcieć i poszukać


A taki mój osobisty komentarz do tego: skoro żyją w sferze idyllicznych wyobrażeń to trzeba jak najszybciej ich z niej wydostać: płatne studia znacznej części z nich pomogą szybciej pomyśleć o własnym życiu...
"Idiota magister to taki sam idiota jak wcześniej tylko, że z większymi pretensjami "


[edit]
Toczek
sinfulant
Pielegniarek bylo zatrudnionych tyle, ze bylyby w stanie "obsluzyc" 800 pacjentow, natomiast w szpitalu bylo ich 300, a nierzadko i 150.
Nie wydaje Ci się, że za ten bajzel są odpowiedzialni ci na górze, a nie ci na dole? Za to, że pielęgniarki mają niestosownie niską pensję, mimo że tak wiele publicznej kasy leci na służbę zdrowia?

Nie wyobrażasz sobie nawet o ile większy byłby krzyk gdyby zaproponowali, że w takim razie połowę pielęgniarek zwalniamy, a pozostałym pensję o 50% podnosimy...

10.02.2010 (Śr) 21.19 (5271 dni temu)

bzik:
"Prywatyzacja też ma swoje wady, bo nie zapewnia powszechności leczenia. (...)

Opieka zdrowotna powinna być co do zasady odpłatna, a dofinansowywana jedynie w kwestiach ratowania życia i osób najuboższych (weryfikacja przez MOPS). Natomiast oprócz tego powinno się wprowadzać obowiązkowe ubezpieczenia zdrowotne, ale u prywatnych ubezpieczycieli a nie w ZUS".

bziku- nie prawda, że prywatna służba nie zapewnia powszechności leczenia! To jest stereotyp nie mający nic wspólnego z rzeczywistością.

Prywatna- znaczy "niepaństwowa" a nie "niedostępna". Jest to stosunek własności, a nie kryterium dostępności.

Kiedyś oglądałem w TV reportaż (podstępny trzeba przyznać), w którym reporterzy zbierali w jednym ze szpitali opinie pacjentów o prywatyzacji szpitali właśnie. Wszyscy wypowiedzieli się KATEGORYCZNIE negatywnie. Jakie było ich zdziwienie, gdy na końcu dowiadywali się, że to JEST właśnie prywatny szpital, a oni nie płacą "gotowizną", bo szpital ma zawartą umowę z NFZ!

Mało tego - okazuje się, że w tym szpitalu starcza na wszystko i zostają nawet na plusie, co pozwala zakupywać sprzęt...

Jest jeden (a właściwie dwa) główny problem:
- zabiegi są "wyceniane" i statystycznie "wyliczane" przez NFZ standardowo dla całego kraju (przecież to jest zwykłe regulowanie ceny za usługę przez państwo!!), szpitale według tych cen rozliczają się z donatorem pieniążków. Niektóre zabiegi (ceny) są zawyżone, inne zaniżone - po prostu nie odpowiadają cenom rynkowym.

- Menedżerowie - to w przeważnej części lekarze, którzy się zasłużyli i wysłużyli, lub mordy i kolesie zbycha, rycha i mietka. Nie mają pojęcia o zarządzaniu ludźmi i finansami!. Jest kilka chlubnych wyjątków w kraju - ale są krótko - nie wytrzymują presji kolegów dyrektorów, żeby było jak dawniej.

11.02.2010 (Cz) 14.17 (5270 dni temu)

Mam nadzieję, że nie obrazicie się na mnie, jeśli pobawię się troszkę w wycinanki Waszymi wypowiedziami

zylo
taka dyskusja będzie nieobowiązkowa - jestem przeciw, bo: to są dodatkowe koszty, nie uniknie się mieszania polityków w budowę programu tej rozmowy jeśli będzie to robione centralnie, kto chciałby wtedy pójść na taką rozmowę równie dobrze może teraz poszukać kogoś takiego - wychowawca / pedagog - jeden na 3, jeden na 10, jeden na 20 - nie wiem jak ich dużo, ale znajdzie się, wystarczy chcieć i poszukać

izyda
Poza tym w wielu miejscach można uzyskać pomoc w wyborze dalszej drogi życia. Część ośrodków udziela pomocy bezpłatnie. Doradzcy zawodowi, pedagodzy, psycholodzy, to wszystko jest bez problemu dostępne dla większości uczniów, a zwłaszcza maturzystów.

Więc tak: odwiedziłem dwóch doradców zawodowych. Jednego, darmowego, w szkole - kobieta dała mi test do rozwiązania. Wyszła jej bardzo ładna charakterystyka mojej osoby, aż sam się zdziwiłem jak trafne były niektóre w niej zawarte spostrzeżenia.
Ale doradziła mi pracę w dziedzinie prawa, albo wojsko. No cóż, jeśli chodzi o pierwsze - nie mam adekwatnie szerokich pleców i zapału do wertowania porytych, polskich kodeksów. Wojsko - nie powiem, zdarzają się impulsy kiedy chcę się na to szarpnąć, ale wtedy wystarczy przypomnieć sobie organizację naszej armii, tudzież obejrzeć parę zdjęć z Bliskiego Wschodu i schodzę na ziemię.

Druga, doradczyni właściwie (żeby mnie tu jakieś feministki oczu nie wydrapały ), też na podstawie testu, ale bardziej skomplikowanego, doradzała to co już widziałem - medycyna. I przybliżyła mi temat. Że będzie smród, trzewia, niewdzięczność i odpowiedzialność.

Z tym, że za tą drugą konsultację musiałem zapłacić 50 złotych. Ale tutaj pani psycholog miała odpowiedni (nie wiem, ile warty, ale przynajmniej pic był) certyfikat na swoje kwalifikacje doradcze.

Także nie zaprzeczam temu co mówicie, izydo i zylo - pomoc jest, dostępna Ale nie zapominajcie, że my mieszkamy w dużych miastach.

Ale takim ludziom jak ja nikt nie podsuwa takiego pomysłu na skorzystanie z wykwalifikowanego doradcy. Czemu? Może dlatego, że nasi wychowawcy i nauczyciele też są tym, kim są z przypadku? Wydawało im się, że jak skończą chemię, to dostaną pracę w koncernie petrochemicznym, a tu lipa - albo będą wykładać chemię na półkach w Tesco, albo w gimnazjum - nie wiadomo co gorzej płatne.
I może jakby ktoś im powiedział (tym nauczycielom) "bądźcie tak łaskawi i poinformujcie swoich uczniów, gdzie i dlaczego mają skorzystać z doradztwa zawodowego, bo inaczej banda osłów pójdzie na pielęgniarstwo albo chemię i potem będą takie sytuacje". Jak strajki nauczycieli i pielęgniarek.
Jak beztroskiemu młokosowi nie wytłumaczysz, że jest beztroskim młokosem sam tego nie wymyśli. Po to powinni być dorośli, żeby odpowiednio poustawiać w głowach wychowankom. Ja miałem dostatecznie dojrzałych i odpowiedzialnych rodziców - tak samo, jak Ty izydo, i zylo - ale nie każdy ma tyle fartu I są zdani na łaskę/niełaskę "pedagogów".

izyda
Jeśli kobieta przez 40 godzin tygodniowo 25 spędza pijąc kawę i rozmawiając z koleżankami, a pozostałe 15ście to rozdanie termometrów, rozłożenie lekarstw do pudełeczek, ich rozdanie, i zaprowadzenie pacjenta na badanie, poczekanie aż badanie zostanie wykonane, odprowadzenie pacjenta na miejsce to niech weźmie drugi etat.

Masz rację, takie sytuacje też mają miejsce.

dragomir
- Menedżerowie - to w przeważnej części lekarze, którzy się zasłużyli i wysłużyli, lub mordy i kolesie zbycha, rycha i mietka. Nie mają pojęcia o zarządzaniu ludźmi i finansami!. Jest kilka chlubnych wyjątków w kraju - ale są krótko - nie wytrzymują presji kolegów dyrektorów, żeby było jak dawniej.

Jak na mój gust cały obecny system zdrowotny działa na zasadzie kolegi kolegi. Załatwiactwo, nepotyzm, kolesiostwo, polityka. Ale jakoś nikomu to nie przeszkadza. Nawet opozycji, dla której byłby to idealny temat do używania.
Jakiś czas temu czytałem wywiad z Kopacz:

http://wiadomosci.onet.pl/1594026,2677,1,nie_zmienie_mentalnosci_niektorych_lekarzy,kioskart.html

Uważam za warte uwagi:

Ewa Kopacz: Szpitale zapominają, że nie podpisują kontraktów z NFZ tylko i wyłącznie na procedury ratujące życie. Szpital jest od tego, aby przyjmować pacjentów wtedy, kiedy to jest potrzebne. O tym, czy to jest potrzebne, decydować ma przede wszystkim lekarz pierwszego kontaktu, który opiekuje się swoim pacjentem. Jeśli zdecyduje, że konieczna jest hospitalizacja, pacjent musi być zapisany do kolejki, przygotowany na określony termin, wyposażony w wyniki potrzebnych badań. Potrzebna jest ścisła współpraca na poziomie: lekarz pierwszego kontaktu - szpital. Niestety to nie zawsze funkcjonuje, jak należy.

Andrzej Dryszel: To, co teraz pani powiedziała, mogła pani słowo w słowo powiedzieć dwa lata temu, obejmując swój urząd.

Ewa Kopacz: - Ja wtedy dokładnie to właśnie mówiłam...

I co? Coś wynikło z tego jej gadania?

Ja jeszcze raz powtarzam - to nie lekarze i pielęgniarki są bezpośrednio winni fatalnej sytuacji w służbie zdrowia. To tacy ludzie, jak Kopacz, prezes ZUS, NFZ kreują ten bajzel. Więc może zamiast ostrzyć noże na pielęgniarki i lekarzy powkurwiamy się odrobinę na tych na górze? Chyba, że wolimy to skwitować w sposób charakterystyczny dla naszego polskiego narodu, czyli będziemy siedzieć i biernie patrzeć jak nas golą na zasadzie "po co mam cokolwiek robić, skoro i tak nikt inny się tym nie przejmie?"



PS:
izyda
Poza tym nadal twierdzę, że nikt ich do pracy w szpitalu, przy pacjentach nie zmusza. Więc nigdy nie zrozumiem strajków, nigdy nie zrozumiem niezadowolenia ludzi z zawodu który wykonują z własnej, nieprzymuszonej woli.

Izydo, nie zrozum mnie źle. Życzę Ci w życiu jak najlepiej i obyś po tej matematyce znalazła jakąś popłatną odskocznię. I nie doszukujcie się tutaj ironicznego podtekstu, bo go nie ma.
Gdybanie nigdy nie było dobrym argumentem, ale wiedz że punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. I gdybyś miała teraz 45 lat (obyś dożyła tego wieku piękna i młoda duchem ) - w momencie gdy 20 lat temu będąc pielęgniarką zarabiałabyś więcej - nie miałabyś siły na żadne przekwalifikowanie. I nie zadowalałby Cię wegetacja za półtorej patyka miesięcznie.

11.02.2010 (Cz) 16.03 (5270 dni temu)

Moja mama jest położną w jednym, ze strajkujących bielskich szpitali. Dlatego wywołałem tą dyskusję, gdyż chciałem sprawdzić, co na ten temat sądzą inni.

izyda
Są wolnymi ludźmi, mogą się zwolnić, przekwalifikować, poszukać pracy w prywatnych klinikach.

Owszem, mogą. Ale dam Ci tu mały przykład: W Polsce państwo oddzieliło zawód położnej od pielęgniarki. Mimo iż położne muszą umieć wszystko to co pielęgniarki (no i oczywiście coś więcej) i robią to na co dzień, większość straciła prawo do wykonywania zawodu pielęgniarki, bo nie pracowały w tym zawodzie przez 2(? lub 5? zresztą, nie pamiętam, przez kilka) lat. Kurs na pielęgniarkę? Proszę bardzo - 1,5 roku z głowy.

Zwolnić się mogą, ale do czego to doprowadzi? Pozostałe pielęgniarki będą harować jak woły, bo zanim szpital znajdzie kogoś na jej miejsce, to trochę minie. A siedzenie na bezrobociu to nie jest chyba zbyt "dochodowy" zawód? A szukanie pracy w prywatnych klinikach, to też może być chybiony pomysł, bo przecież kliniki chyba nie przyjmują co tydzień nowej pielęgniarki?
Przekwalifikować też się można, ale Ty chyba zapomniałaś, że nie każda pielęgniarka ma 28 lat i wszędzie ją przyjmą.


toczek
Ponadto tym kobietom i mężczyznom może zależeć na tym, żeby zarabiać godne pieniądze na stanowisku pielęgniarki, bo w takiej pracy czują się spełnione.

Toczek poruszył tu ważną kwestię: Czy osoba, której marzeniem od zawsze było np. pomagać ludziom jako lekarz, czy pielęgniarka i która kocha ten zawód, będzie czuła się spełniona jako krawcowa, kucharz, czy sprzątaczka? Pewnie nie, zapewne wybierze "swój" zawód nawet za niższe pieniądze. Ale zawsze granice cierpliwości jakieś są.


sinfulnat
Mi sie strajki pielegniarek przestaly jakkolwiek podobac po ostatnich ekscesach w Radomiu. Liczb dokladnie nie pamietam, ale postaram sie oddac skale. Pielegniarek bylo zatrudnionych tyle, ze bylyby w stanie "obsluzyc" 800 pacjentow, natomiast w szpitalu bylo ich 300, a nierzadko i 150.

Odpowiedzialność zbiorowa? Wszystkich wrzucamy do jednego worka? To może było w Radomiu, ale gdzieś po przeciwnej stronie Polski może być tak, że szpital ma na okrągło komplet i nie jest w stanie przyjąć ani jednego pacjenta więcej. Czy to, że dyrektor pewnej szkoły na zachodzie nie umie dysponować pieniędzmi przeznaczonymi na szkołę będzie powodem tego, że szkoła na wschodzie, która świetnie nimi dysponuje i są jej bardzo potrzebne na rozwój, nie dostanie ich? Nie! Więc nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka.


izyda
Gdy ktoś podejmuje się studiowania pielegniarstwa jest chyba świadom jak będzie wyglądać jego pensja po studiach?

Gdy ktoś w latach 80 emigrował z Polski to był świadom tego, że już za niedługo ZSRR upadnie wraz z żelazną kurtyną? Ciągle zapominasz że pielęgniarki to nie tylko osoby 25-30 letnie, lecz także osoby w wieku 40-50 lat.


izyda
Część pielęgniarek ma naprawdę ciężką pracę, przy której przez cały dzień nie znajdą chwili by usiąść, nie mówiąc już o wypiciu kawy. Te ciężko pracujące należy doceniać, ale strajki na pewno do tego nie doprowadzą. Zresztą już w tej chwili, często tak jest, że te pielęgniarki dostają lepsze, bardziej przyzwoite pensje.

Zgodzę się z tym, że część pielęgniarek ma cięższą, część lżejszą pracę. Ale moim zdaniem gdybyś była na nocce(12 h) sama na oddziale, była przy 4 porodach i 2 cesarskich cięciach, w dodatku komplet na oddziale, i faktycznie nie miałabyś czasu nawet bułki porządnie zjeść, to chyba też byś chciała jakieś wynagrodzenie za tą pracę, a nie jak to toczek gdzieś wyłowił marne 1.500 złotych netto miesięcznie, a często nawet mniej. Na oddziale, w którym od początku roku do ok 20 stycznia odbyło się 120 porodów chyba się nie próżnuje? No i właśnie takie zapracowane szpitale najczęściej strajkują.


Ogólnie rzecz biorąc, zgadzam się z tym, że cały system jest do naprawy. Szkoda tylko, że w Polsce politycy wolą zajmować się takimi pie rdołami jak np. ustawa hazardowa, (może i potrzebna lecz zapomnieli o czymś takim jak priorytet, co jest ważne, a co mniej), a nie dużo ważniejszymi rzeczami, którymi trza się zająć w pierwszej kolejności.

11.02.2010 (Cz) 19.32 (5270 dni temu)

A ja sobie pozwolę troszkę inaczej, nie o samych pielęgniarkach, lecz o nfz'ecie.

Mianowicie w myśl zasady, że wszystko co Amerykańskie to brudne, złe i tam bez ubezpieczenia pozostaje 30 mln ludzi (i przeciętny Polak nie jest w stanie policzyć, ze to oznacza, ze 90% ma najlepsza opiekę na świecie, a te 10% to imigranci i nieroby) postanowiliśmy opuściwszy socjalizm (tfu tfu tylko komunizm) wybrać najgorszy system w calej europie do wzorowania się, czyli brytyjski NHS, zapominając tylko, o ile jest w nim więcej pieniędzy i o ile uczciwsi są tam urzędnicy (i to, że jest najgorszy) - czyli plan ścisłej kontroli urzędniczej.

Tak więc powstał taki urzędniczy klocek. W codziennym zajmowaniu się 1 pacjentem dzisiaj lekarz ma ok 2-3 minuty na obejrzenie pacjenta, oraz ok 5 minut ewidencji potrzebnej dla siebie oraz kolejne 20-25 (średnio, licząc z wypisem) minut pisaniny (w dużej mierze powtarzającej się, tylko przeznaczonej dla różnych departamentów). Potem oczywiście cały sztab ludzi to czyta!(tylko po co?!).

Oczywiście trzymanie się procedur to nie jedyny obowiązek lekarzy. Ważne jest też spełnienie wymagań ZUS'owych dot leczenia. I tak pacjent, który wg ZUSu ma leżeć minimum 7 dni, ma leżeć min 7 dni, nawet jakby można go wypisać po 3. Dziecko z szybko rozwijającym się, ciężkim zapaleniem płuc musi mieć zdjęcie płuc przy przyjęciu, nawet jeśli zgłosiło się zbyt szybko, by w takim zdjęciu były jakiekolwiek zmiany (oczywiście, z związku z oczywistym brakiem zmian, następnego dnia to samo naświetlanie), tak samo przy wypisie, jeżeli nawet stan zdrowia jest pewny, to i tak narażamy malucha na kolejną fotę, bo inaczej nie zapłacą nam.

Potem pijaczki, cudo po prostu. Leży taki na ziemi, nachlany winem za 3.20 i co, trzeba go przywieźć i TK głowy za 1200zł, bo jak zrobi sobie coś w przyszłości, to nie udowodnimy, że tego już wtedy nie miał. I tak co drugi tydzień każdego z okolicy, a kolejka dla uczciwie pracujących na pół roku. Przy TK w stanach "nagłych" kolejny problem tym razem: sądowy + dzieci. Wyobraźcie sobie, dziecko, które przyjeżdża co 2 miesiąc po upadku na dywan, bez jakichkolwiek zmian w badaniu. DYWAN! Rodzice upierają się, że uderzenie silne i naciskają na TK (na dywan, nawet nie na stół). I co? Robimy, jak nie to TVN i prokurator. Pół biedy z tym 1200zł, gorzej, że każde TK to ok 100-150 zdjęć RTG licząc dawkę promieniowania! Jak się to zdarzy raz, to rozumiem, może nawet bym zrobił swojemu, ale niektórym jakoś częściej, dużo częściej. W najlepszym wypadku dzieciak będzie trochę głupszy... zdecydowanie najlepszym wypadku. No tak, ale wujek Google pisze upadek=TK, nic innego się nie liczy.

Potem moje ulubione, czyli dyrektywy dot. leczenia: np. ostatnia świńska głupota. Oseltamiwir mógł być podany po potwierdzeniu, że mamy świńską głupotę, czyli po ok 7 dniach...a sens jego podawania jest w pierwszej, góra drugiej dobie, ale trzeba podać po tych 7.

Leczenie ostrego zapalenia wątroby interferonem, też piękne. Koszt: ok 40.000zł, Skuteczność leczenia dzisiaj 90%,ale tylko w ostrej fazie. NFZ płaci tylko za potwierdzenie zmian w wątrobie świadczących o procesie przewlekłym...czyli, kiedy chory, jest naprawdę ciężko chory, a skuteczność leczenia jest gdzieś koło 10%, a szacowany czas przeżycia nie za długi. Oczywiście logiczne byłoby, gdyby lekarz przedstawił sytuację choremu i ten kupiłby sobie sam lek, prawda? Nic z tych rzeczy! Jeżeli lekarz przypisze lek podczas hospitalizacji musi zwrócić koszt leku oraz może stracić prawo wykonywania zawodu. Zresztą takie same problemu są przy INF za 40.000zł jak i kroplach do nosa za 90gr.

Potem cudo - działy statystyczne, siedzą tabuny babek i zapisują procedury, by rozliczyć się z NFZ'em (domyślam się, że w NFZ siedzą takie same tabuny). I dochodzi do przezabawnych sytuacji, że przychodzą sugerują, by pacjenta "leczyć" na inną chorobę, którą ma, a to co ma to tylko tak jako schorzenie dodatkowe, bo jak tam będzie jako główne to więcej zapłacą...i potem zakaźnik leczy choroby serca...wg NFZu.

Zresztą czy wiecie, że te same procedury są różnie rozliczane wg oddziału. Np. Leczenie pacjenta z bakteryjną biegunką, odwodnionego na zakaźnym to ok 800zł, ale ten sam pacjent na gasteroenerologii w tym samym ośrodku, tą samą procedurą to już 1400zł...no i przerzucanie się pacjentami.

I tak można prawić całymi dniami...

słowem:
Sprywatyzujmy wreszcie szpitale i usuńmy tego śmiecia, jakim jest NFZ.

11.02.2010 (Cz) 21.52 (5270 dni temu)

Kabiks - masz pełną rację, tylko to przede wszystkim NFZ trzeba podzielić i sprywatyzować, wprowadzić częściową odpłatność (choćby symboliczną) za leczenie, umożliwić dodatkowe ubezpieczenia medyczne i wreszcie na końcu sprywatyzować, lub choćby skomercjalizować wszystkie szpitale małe i średnie. Te duże niestety musza pozostać państwowe, bo albo są bardzo specjalistyczne, albo w połowie są ośrodkami badawczo-edukacyjnymi (szpitale kliniczne).
A i tylko z jednym się nie zgadzam - z uwielbieniem dla systemu USA. Ja wolę system francuski - chyba najbardziej skuteczny system w Europie.

24.02.2010 (Śr) 13.08 (5257 dni temu)

A i ja odnośnie strajków się wypowiem

I nie mam na myśli w tej chwili konkretnie strajku pielęgniarek, chodzi mi raczej o forme protestu jaką jest strajk.

Dla mnie strajki jakiejś grupy społecznej, pracowniczej, ect... , są troszke nieporozumieniem w dzisiejszych czasach.
Żeby mnie ktoś źle nie zrozumiał. Ja jestem za tym aby pielęgniarki zarabiały uczciwe pieniądze za prace którą wykonują. Z tym, że na pewno nie każdej pielęgniarce należy się identyczna pensja. A strajk wszystko strasznie uśrednia.

Po drugie, troszke sobie wszyscy ci strajkujący kręcą bata sami na siebie. Bo istnieje coś takiego jak popyt na prace. Im mniejsza grupa zawodowa tym większe pieniądze. A oni myślą że jak ludzi kupa to mają większą siłe przebicia.

Sami powiedzcie, jeśli jest przedsiębiorstwo w którym jest zatrudnionych 20 pracowników (zakładam że firma jest rentowna) i chcą oni podwyżki powiedzmy 15%-owe, czy mają większe szanse niż 2000 pracowników jakiejś kopalni, stoczni czy kij wie czego?

Dam głupi przykład:

Najzwyklejszy murarz/tynkarz (oczywiście nie jakiś tam budowlany łaziuch, ale uczciwy pracownik) na budowie w naszym kraju w latach 2000 - 2001 zarabiał ok 1200-1500zł.
Pensje raczej nędzne nawet jak na tamte czasy, a praca naprawde ciężka. Obecnie murarz na budowie w naszym kraju jest w stanie zarabiać 4000-5000 zł. I powiedzcie mi jedno. Czy słyszeliście o jakimś strajku (wiem, że brzmi to śmiesznie ) murarzy??? Jasne że większość wyjechała do pracy w innych krajach UE. Ale przez to u nas nastąpiło zwiększenie popytu na takich pracowników. Wnioski wyciągnijcie sami