02.02.2013 (So) 15.01 (4182 dni temu)

...niektórzy obudzili się po sześciu latach

02.02.2013 (So) 17.18 (4182 dni temu)

miedzy innymi dlatego - dyzurny demagog
http://www.youtube.com/watch?NR=1&v=Bc1oTVGStu8

02.02.2013 (So) 21.49 (4182 dni temu)

Zapewniam Cię, że jest taki model finansowania.
Popatrz na prywatne ubezpieczenia zdrowotne w centrach medycznych, jest ich wiele wymienię te największe: Medicover, Lux-Med, Polmed, Enel-Med.
Kiedyś analizowałem pakiet Medicover dla 4 osobowej rodziny wraz z obsługą szpitalną - wychodziło ok 1tys zł, za pełną obsługę zdrowotną. Policz sobie ile dwie osoby pracujące płacą miesięcznie składki na ubezpieczenie zdrowotne i jakie świadczenia za to otrzymują.
Tak naprawdę jesteśmy przededniu wielkiej przemiany ustrojowej, jeżeli chodzi o świadczenia medyczne, którą nam ten rząd szykuje już od dłuższego czasu.

02.02.2013 (So) 22.40 (4182 dni temu)

"wybór lepszego standardu opieki medycznej"
podam przykład Jana Mazocha, który w Polsce doznał poważnego wypadku na skoczni narciarskiej. Był praktycznie od samego początku w stanie śpiączki - jak w jego przypadku można określić wybór lepszego standardu opieki medycznej? Ja uważam, że lekarzy ratujących życie, należy bezwględnie odciążyć dylematami wyboru ubezpieczenia. Niestety postępująca "instytucjonalizacja" przerzuca taką odpowiedzialność na lekarza, w efekcie mamy brak podejmowania działań.

02.02.2013 (So) 22.44 (4182 dni temu)

eksperci wiedzą, co należałoby zmienić, by było dobrze w służbie zdrowia. problem jest taki, że może to być niezrozumiałe i niepopularne w społeczeństwie i zmanipulowane przez populistów - i ten strach wśród polityków hamuje realne reformy.

kaczorek już straszył komercjalizacją i większość ludzi nie rozróżnia co to jest komercjalizacja a co prywatyzacja.

wg mnie:
- komercjalizacja jak najbardziej tak. chodzi o to, by 'wolne moce produkcyjne' szpitali można było sprzedawać na zasadach komercyjnych. na turystyce medycznej Indie zarabiają miliardy - lecząc pacjentów z USA. czemu my nie możemy zarabiać lecząc bogatych Niemców? znajomy neurochirurg mówi, że operacje, które w publicznym szpitalu w Łodzi kosztują np. 100 tys. zł w USA kosztują 4 x więcej. mógłby mieć sporo pacjentów, na których szpital by zarabiał - ale szpital nie może prowadzić działalności komercyjnej. i to jest duży błąd.

- prywatyzacja i prywatni świadczeniodawcy - czemu nie? dentyści są głównie prywatni i czy ktoś narzeka? powinien być wolny rynek usług medycznych. ale ludzie myślą, że jak prywatne, to musi być odpłatne przez pacjenta. nie musi!!!
płatnikiem może być ciągle fundusz państwowy, ale najlepiej by państwowe szpitale konkurowały z prywatnymi na tych samych zasadach. tak jest w skandynawii (też na rynku edukacji) i sprawdza się to dobrze. można wprowadzić częściową odpłatność wizyt i zabiegów (np. 1/5 faktycznych kosztów) po to by redukować nieco popyt.

- zwiększenie efektywnośći - w szpitalu na Islandii zaczęto naklejać etykietki z cenami (faktycznymi kosztami) na strzykawkach, opatrunkach, lekach etc. pielęgniarki dopiero wtedy poznały ile co faktycznie kosztuje. dzięki świadomości zredukowano koszty o ok 1/4 (bez redukcji standardów leczenia), co pozwoliło uniknąć redukcji etatów.
wiadomo też że prewencja jest dużo tańsza niż leczenie objawowe.
plus cyfryzacja i to co pisze izyda.

02.02.2013 (So) 23.02 (4182 dni temu)

Dla mnie to dość oczywiste. Szpital ma obowiązek zapewnić miejsce, ale pacjent ma prawo dopłacić do lepszego pokoju. Podobnie mogłoby być np. z jedzeniem. W szpitalu oczywiście istnieją ścisłe normy ile kalorii itd. musi być w diecie, ale najczęściej to obok smacznego to nie leżało. Za dodatkową opłatą pacjent mógłby kupić lepsze posiłki. Dodatkowo płatne mogą być też np. dodatkowe zabiegi rehabilitacji. Wiadomo, że istnieje jakaś tam norma, ale najczęściej jest ona niewystarczająca dla szybkiego powrotu do zdrowia. Podobnie pacjent może dopłacić np. do lepszej enoprotezy czy implantu.

Nie wiem co śpiączka ma do rzeczy? Rodzina może dopłacić do dodatkowych usług jeśli woli by cos było inaczej. Czy to takie dziwne?

02.02.2013 (So) 23.20 (4182 dni temu)

a jak nie ma rodziny do decyzję o lepszej opiece może podjąć sąsiadka? Na farmie większość ludzi, to ludzie młodzi, którzy nie mogli zetknąć się z tym problemem, albo rodzice ich skutecznie odizolowali od kontaktu z obecnym stanem "służby zdrowia". Nawet pokłóciłem się dzisiaj z żoną, bo większość ludzi ma wpojony obraz szpitala przedstawiany w serialu "Lekarze", a rzeczywistość daleko odbiega od serialowej fikcji.
Przy okazji chciałbym określić termin instytucjonalizacji.
Hasło to pojawiło się w filmie "Skazani na Shawshank" a dotyczyło ludzi z wieloletnimi wyrokami, którzy po pewnym czasie wychodzili na wolność i nie potrafili wrócić na łono społeczeństwa, bo przez kilkanaście-kilkadziesiąt lat, ktoś za nich myślał. Dlatego używam tego określenia do ludzi, których obecny aparat sprawowania władzy zmienił na tyle, że nie są w stanie samodzielnie myśleć.

02.02.2013 (So) 23.44 (4182 dni temu)

fraterr:
"a jak nie ma rodziny do decyzję o lepszej opiece może podjąć sąsiadka?" - ale po co się czepiasz? to co pisała izyda w 'serwisem vip' to bardzo dobry pomysł. oczywiscie jako opcja. nikt nie musi korzystać.

"i ktoś w szpitalu zaoszczędziłby na jednej strzykawce i jednym badaniu, a Ty odszedłbyś na tamten świat, czy popierałbyś takie podejście?" - pisałem, że standard opieki zdrowia w tamtym szpitalu nie uległ obniżeniu. po prostu pielęgniarki często wybierały znacznie droższe akcesoria, bo nie wiedziały, że jest róznica w kosztach, a tańszą wersja można było równie skutecznie leczyć.

czepiasz się chyba tylko dla przyjemności czepiania...

03.02.2013 (Nd) 00.22 (4182 dni temu)

Chyba nie bardzo rozumiem o co Ci chodzi. Lepszy standar jest lepszym standardem. Nie ma obowiązku kupowania go, nie musisz płacić by być leczonym. Płacisz za luksus, za wygodę, za coś czego szpital nie może zapewnić wszystkim pacjentom. Co w tym złego?

Obecnie najczęście po prostu dostaniesz niższy standard. I nie masz możliwości wybrania lepszego w publicznym szpitalu. Możesz to zrobić w prywatnej placówce, ale wówczas płacisz za całość, nie tylko za różnicę.

03.02.2013 (Nd) 01.16 (4182 dni temu)

Rozwiązanie jest pozornie proste.
Bez względu na formę własności każdy szpital ma koszty.
To jest podstawa, którą każdy kto chce prowadzić działalność gospodarczą powinienn znać.
Potem dopiero pojawiają się przychody.
Szpital klasycznie prywatny (bez udziału Skarbu Państwa) prawdopodobnie od początku pilnuje rentowności wszystkich rodzajów "usług" medycznych. Nie chce finansowac kosztownych usług o niskiej rentowności, innymi usługami, które dają wyższy zysk. I stąd jego niechęć do podpisywania kontraktów z NFZ na kosztowne zabiegi/usług medyczne.
Czy jest sposób na takie postepowanie? Niektórzy powiedzą tak. Jest. Nazywa się "wolny rynek". I to jest to co na początku nazwałem "pozornie proste". Bo jak wejdziemy w szczegóły to okaże się, że w przypadku wysoko specjalistycznych szpitali trudno jest mówić o "wolnym rynku" jeżeli koszty ich funkcjonowania (bez kosztów pracy) są na porównywalnie wysokim poziomie bez względu na formę własności szpitala (prywatny, publiczny).

03.02.2013 (Nd) 13.47 (4181 dni temu)

bardzo dobry raport noise. i takie rzeczy powinno się monitorowac na bieżąco, a nie sprawdzać wybiórczo raz kilka lat.

wazne, by takie informacje dobrze rozumiec.
z raportu nie wynika, że prywatne szpitale są złe.
ale, że rynek usług medycznych źle funkcjonuje. być może dlatego, że nie ma pełnego rynku - zwykle jest marża na jedne usługi jest wysoka, to podaż rośnie i spadają ceny. a jak jest za mała, to spada podaż i ceny rosną. (lub odpowiednio zmienia się popyt).
a w przypadku usług medycznych ceny są kontraktowane (zafiksowane) przez NFZ.
inna rzecz to odpowiednia regulacja rynku. często, szczegolnie w USA, szpitale wykonują masę niepotrzebnych badań - bo im więcej zrobią tym więcej zarobią.

raz mój syn miał ostry kaszel - pojechaliśmy na szpitala. dostał od razu antybiotyk, hospitalizacja na kilka dni, a potem 'przepustka' do domu - za co pewnie NFZ też kasowali (coś jak hospitalizacja tyle że z pobytem w domu).
ważny może byc system oceniania - lekarzy przez pacjentów czy dyrektorów szpitali.

na Florydzie wprowadzili eksperymentalnie w jakimś regionie platność ryczałtem za liczbę pacjentów "pod opieką". i szpitale zaczęły mocno promować profilaktykę - bo wtedy spadały koszty opieki zdrowotnej - a kasy dostawali tyle samo. pielęgniarki wysyłały pacjentom SMSy z przypomnieniami o wizytach, nawet fundowali dojazd taksówką do szpitala - bo opłacało się, by pacjent przyjechał na wizytę, a lekarz a nie czekał.

tyle, że trzeba umieć liczyć i myśleć....

19.02.2013 (Wt) 21.15 (4165 dni temu)

policjanci w warszawie dostali przykaz, by nie udzielali pouczen tylko karali wszystko mandatami - wypowiedz jednego z nich: http://www.youtube.com/watch?v=mfxeqOLeo-I&feature=player_embedded

07.03.2013 (Cz) 11.16 (4150 dni temu)

no i ciąg dalszy informacji z cyklu 'fotoradary':
- http://www.fakt.pl/Premier-Donald-Tusk-tez-lamie-przepisy,artykuly,202310,1.html - premier tusk jedzie sobie ponad 120km/h przez centrum warszawy, a policja mu pomagała.
- http://www.fakt.pl/Szef-GITD-radzi-jak-uniknac-mandatu,artykuly,202179,1.html - szef GITD przekroczył prędkość o ponad 30k/h - złapany przez dziennikarzy głupio się tlumaczył, że ich radar na pewno źle pokazuje prędkosć
- http://www.kutno.net.pl/?strona=archiwum&id=30863 - mieszkańcy jakiejś wioski nie wytrzymali i zniszczyli fotoradar.

niestety obłudy i głupoty w tym kraju coraz więcej. myślę, że masowa akcja typu 'niszczmy fotoradary' to tylko kwestia czasu.

20.03.2013 (Śr) 12.10 (4136 dni temu)

http://www.youtube.com/watch?v=0JjdyD9S1ks&feature=player_embedded - obywatel wypowiedział umowę ZUSowi. ZUS się nie zgodził, to obywatel zaskarżył. sędzina uznała, że zapisy ustaw są wazniejsze niż konstytucja RP. pozostaje czekać na apelację i trzymać kciuki za pana Grzesia

06.04.2013 (So) 09.14 (4120 dni temu)

http://tnij.org/u7hv
Znalazłem taki artykuł, opisujący stan polskiej gospodarki w 1990r i 2011r. Ciekawe zestawienie wskaźników, można się sprzeczać czy tendencyjne, za to dobitnie pokazujące, że PKB to nie jedyny i najważniejszy wskaźnik koniunktury gospodarczej.

06.04.2013 (So) 20.51 (4119 dni temu)

http://finanse.wp.pl/kat,104596,title,Polska-to-nie-zielona-wyspa-tylko-tonacy-okret,wid,15456564,wiadomosc.html?ticaid=1105d4&_ticrsn=3
to link do źródła tnij coś dzisiaj nie chce działać

20.05.2013 (Pn) 16.12 (4075 dni temu)

Ja Polskę opuściłem już jakiś czas temu. Jakoś nigdy nie odczuwałem, że jest to jakiś kraj zacofany czy też beznadziejny. Po prostu, żyło mi się tam dobrze. Nie chcę się też jakoś negatywnie o kraju wypowiadać, bo nie mam powodu.
Ale dopiero, kiedy ją opuściłem, to poczułem jakąś dziwną różnicę. Nie wiem, co jest dokładnie tego przyczyną, ale wiem jedno:
Do Polski będę wracał, tylko po to, żeby odwiedzać rodzinę.

25.05.2013 (So) 22.01 (4070 dni temu)

genialny artykuł przeczytałem w ostatniej Polityce (http://www.polityka.pl/rynek/1543031,1,bezrobotni-nie-znajda-pracy-w-posredniaku.read)

Choć mamy ponad 2mln bezrobotnych, to firmy byłyby by skłonne zatrudnić ok 800 tys nowych osób. Ale strasznie trudno znaleźć chętnych.

W ramach eksperymentu "naukowcy" wysłali do prawie 400 powiatowych urzędów pracy (tzw 'pupy') ok 1000 ofert zatrudnienia na średnio wymagające stanowiska (np. praca w magazynie). 3/4 urzędów zupełnie to olało i nie odpowiedziało, pozostałe domagały się dodatkowych, niepotrzebnych papierów i żaden urząd pracy nie przedstawił żadnego kandydata.

Mimo, że na urzędy pracy idzie ponad 500 mln zł rocznie, a na tzw. 'walkę z bezrobociem' 6-8 mld zł rocznie (http://www.polityka.pl/rynek/1530253,1,jak-urzedy-pracy-marnuja-pieniadze.read), to pożytek z nich jest gówniany.

na te 2 mln bezrobotnych: 500 tys boi się bardzo utraty statusu bezrobotnego, a ok 600 tys faktycznie aktywnie szuka zatrudnienia, ale pomijając publiczne pośrednictwo pracy, które praktycznie nie działa.

Kolejny objaw, że tzw "system" w tym kraju jest totalnie anachroniczny, nieefektywny i szkodliwy.
Miliony "dobrych" ludzi marnuje czas i pieniądze pracując dla "złego" systemu.


Poniżej połowa artykułu:

Dlaczego w Polsce bezrobotny szuka pracy średnio aż 18 miesięcy, a w tym samym czasie pracodawcy nie mogą znaleźć kandydatów na 700 tys. stanowisk? Żeby na to pytanie odpowiedzieć, trzeba się było uciec do naukowej prowokacji.

Prowokatorką okazała się dr Joanna Tyrowicz, specjalistka od rynku pracy, i jej studenci z Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, przyszli kandydaci na bezrobotnych. Zaintrygowało ich, dlaczego pracodawcy nie korzystają z darmowego, państwowego pośrednictwa urzędów pracy? Z najświeższych badań NBP wynika bowiem, że zaledwie 10–15 proc. aktualnych ofert pracy trafia do pośredniaków. Jeśli więc – tak jak obecnie – państwowe służby zatrudnienia raportują, że dysponują 70 tys. wolnych miejsc pracy, pulę tę należy pomnożyć przez dziesięć. Latem liczba nieobsadzonych stanowisk sięga zapewne miliona.

Co tu nie gra? Dlaczego potencjalni pracodawcy i pracownicy zachowują się, jakby się bawili w ciuciubabkę, w której nie mogą na siebie trafić? Może tak bardzo do siebie nie pasują? Firmy szukają innych ludzi niż ci, którym brakuje pracy? Albo tym bezrobotnym – to dzisiaj taki modny argument – po prostu nie chce się pracować? Jak rekordzistce z Szydłowca, która w rejestrze bezrobotnych figuruje od 23 lat i odrzuciła przez ten czas 90 ofert pracy. Na wszystkie te pytania częściowo można odpowiedzieć „tak”. Ale tylko częściowo.

Eksperyment przeprowadzono w lutym. To miesiąc, w którym bezrobocie jest zwykle najbardziej dotkliwe, a w tym roku okazało się szczególnie bolesne. GUS alarmował, że liczba poszukujących pracy przekroczyła 2 mln 300 tys. osób. O tej porze roku popyt na pracę jest najniższy, nie zaczynają się jeszcze roboty sezonowe. Każda więc oferta powinna być przez służby zatrudnienia witana z radością.

Studenci dr Tyrowicz na oficjalne adresy mailowe 381 powiatowych urzędów pracy (PUP) i ich 33 filii, czyli do wszystkich pośredniaków w kraju, wysłali po cztery oferty pracy. Prowokacja polegała na tym, że w każdym przedstawili się jako nowa, lokalna firma, która poszukuje kierowcy, osoby sprzątającej magazyn, specjalisty do działu księgowości oraz handlowca. Chodziło o takie sformułowanie oczekiwań, by łatwo mogło im sprostać wielu spośród 2 mln 300 tys. poszukujących zajęcia. Bez konieczności uciążliwego dojazdu do pracy, bez dodatkowych szkoleń i zdobywania brakujących kompetencji – wystarczy tylko, że rzeczywiście chcą pracować. Fikcyjni pracodawcy zaznaczyli w ofercie, że sprawa jest pilna. Liczą, że stosowni kandydaci zostaną do firmy skierowani w ciągu tygodnia. I co się stało?
Mnogość formularzy

Aż 299 państwowych urzędów pracy na oferty nie odpowiedziało w ogóle. Zero zainteresowania. Żadnych pytań. Nie wiadomo, czy bezrobotni w ogóle się dowiedzieli, że były jakieś propozycje.

78 placówek, które podjęły dialog, zamiast wyszukać kandydatów, odbiło piłeczkę z powrotem na pole pracodawcy. Zastanowią się nad wyborem chętnych dopiero wtedy, gdy przedstawiciel firmy wypełni formularz Krajowej Oferty Pracy. To wymóg Ministerstwa Pracy i Spraw Społecznych. Dr Tyrowicz nie bardzo wie, czemu ma służyć. Może celom statystycznym? Na pewno nie jest do niczego potrzebny ani pracodawcy, ani pracownikowi, zabiera tylko firmie czas. – Wśród pytań, na które pracodawca ma odpowiedzieć, zanim jeszcze dojdzie do przedstawienia mu kandydata, jest takie, ile mu zapłaci – dziwi się Joanna Tyrowicz. Jeśli więc ktoś nie zniechęci się biurokracją i formularz wypełni, to wpisuje zwykle 1,6 tys. zł. Tyle wynosi płaca minimalna. Tylko 28 urzędów w celu wypełnienia ankiety przysłało formularz możliwy do edytowania elektronicznie.

Część z tych placówek, oprócz ankiety, zażądało także innych uzupełnień, niewymaganych przez żadne przepisy. Takich jak NIP, REGON itp. Niektóre poprosiły o kontakt telefoniczny. Poczta elektroniczna i telefon w kontaktach pracodawcy z polskim urzędem nie służą jednak do szybkiego załatwienia sprawy, ale do… umówienia się na wizytę w urzędzie. Jeden z urzędów wykazał się tak dużym zaangażowaniem, że zgłosił gotowość przysłania do firmy własnego pracownika w celu uzupełnień oferty. Zanim zastanowi się nad kandydatami do pracy.
Targi pracy zamiast kandydatów

Zaledwie 7 powiatowych urzędów pracy, zwanych pupami, zareagowało na oferty pozytywnie. Ich rekrutacyjny wysiłek ograniczył się jedynie do wywieszenia propozycji na tablicy ogłoszeń. Następne dwa umieściły oferty na swojej stronie internetowej. Kolejne cztery były tak szczęśliwe, że – zamiast wskazać chętnych do pracy – zaproponowały pracodawcy… zorganizowanie w urzędzie targów pracy. Takie targi są dobrze widziane przez starostę, któremu podlegają PUP. Świadczą o aktywności służb zatrudnienia. Bezrobotni mogą poczekać.

Jeden z pupów, które zignorowały oferty pracy, najwyraźniej jednak – zamiast bezrobotnym – nieoficjalnie przekazał je znajomej firmie księgowej. Zgłosiła się z propozycją współpracy.

Eksperyment pokazał, że spośród ponad 1600 ofert, zgłoszonych do pośredniaków na terenie całego kraju, w ani jednym przypadku urząd pracy nie wysilił się, żeby poszukać i znaleźć w swoim rejestrze kandydatów, którzy spełniają kryteria, i poinformować ich o możliwości uzyskania pracy. – Z wcześniejszych badań, robionych w 2010 r., wynika, że 85 proc. urzędów zatrudnienia nie zdaje sobie sprawy, że mogą do tego wykorzystać wdrożony od dawna system informatyczny – twierdzi Joanna Tyrowicz. Po to przecież wydano na niego sporo pieniędzy. Wcześniej należało tylko zakodować w nim dane poszukujących pracy i wyłonić tych, którzy spełniają wymogi pracodawców. Aby to zrobić, pośrednik lub doradca zawodowy musi jednak wcześniej z bezrobotnym porozmawiać. Zapytać o kwalifikacje, doświadczenie, ale także ocenić tzw. kompetencje miękkie. Można figurować w rejestrze trzy lata i takiej rozmowy się nie doczekać.
600 tys. szuka pracy nie rejestrując się w urzędzie

Wnioski, jakie płyną z eksperymentu, są przygnębiające. Zarówno dla pracodawców, jak i poszukujących pracy. Państwowe służby zatrudnienia funkcję pośrednika pełnią fatalnie. Nawet wtedy, gdy pracy jest dużo, a co dopiero, gdy jej brakuje. Skąd ta drętwota? To pytanie zadali urzędnikom organizatorzy eksperymentu, kiedy już się ujawnili. Większość w ogóle nie chciała z nimi rozmawiać. Obrazili się. Ci, którzy się zgodzili, jako główną przeszkodę swojej nieruchawości podali… zbędną biurokrację, której sami są często twórcami.

Więc przedsiębiorcy omijają urzędy szerokim łukiem. Coraz częściej robią to także ludzie poszukujący zatrudnienia. Z badań wynika, że aż 600 tys. osób kwartalnie rozgląda się za pracą, nie rejestrując się w ogóle w urzędzie. Do pośredniaka idzie się po zasiłek lub zaświadczenie uprawniające do pomocy społecznej. Ocenia się, że stanowczą niechęć do utraty statusu bezrobotnego przejawia co najmniej 500 tys. osób. Publiczne pośrednictwo pracy w zasadzie nie istnieje, choć gwarantuje je nam konstytucja.

27.05.2013 (Pn) 09.51 (4069 dni temu)

Ja pamiętam jak kilka lat temu szukałem pracy dostałem ofertę pracy w sklepie z częściami samochodowymi w Swarzędzu (blisko Poznania) oddalonym o około 50km od Gniezna, w którym mieszkam. Oczywiście gdybym odmówił straciłbym status bezrobotnego, więc dogadałem się z tamtym szefem, żeby uznał mnie za "nieodpowiedniego" do tej pracy.

Moja żona 2-3 lata temu starała się o staż w MOPS w Poznaniu, jest absolwentką studiów o kierunku społecznym (nie pamiętam dokładnej nazwy). W odpowiedzi dostała wiadomość, że nie może dostać stażu w Poznaniu, ponieważ jest zarejestrowana jako bezrobotna w PUP w Gnieźnie.

Gdzie tu jakakolwiek logika?

27.05.2013 (Pn) 16.43 (4068 dni temu)

współczuję Wam,u nas raczej ciężko znaleźć takie sensacje,gdyż urzędy są dla ludzi i o dziwo u nas to działa,jedyne miejsce gdzie trzeba poczekać niekiedy i godzinkę,to miejsce rejestracji pojazdów,ale to raczej z racji terenu zamieszkania,a nie opieszałości,choć czasami i nasi urzędnicy nic nie mogą poradzić na przepisy tworzone w tym kraju,a to żeby jakiś urzędnik załatwiał sprawy na korytarzu wśród innych petentów jest nie do pomyślenia
życzę wszystkim takiego podejścia urzędników jak w powiecie Lublinieckim i mam nadzieję,że jest takich dużo więcej