Memphis

13.04.2007 (Pt) 01.54 (6780 dni temu)

Memphis, hrabstwo: Shelby County, stan: Tennessee

Obszar dzisiejszego Memphis został zasiedlony już w okresie karbonu, a dokładniej w epoce mississip, potem na te tereny przybyli Czikasawowie - (ang. Chickasaw) plemię Indian Ameryki Północnej blisko spokrewnione z Krikami i Czoktawami. Było to wojownicze plemię, które nieomal zniszczyło armię de Soto w roku 1541. Zamieszkiwali północne obszary dzisiejszego stanu Mississippi i część Tennessee. Byli właścicielami niewolników, ale wraz z zakończeniem wojny secesyjnej uwolnili ich i przyjęli do plemienia. Po przeniesieniu się do Oklahomy stali się członkami Pięciu Cywilizowanych Plemion. Ich wodzowie nosili miano "mingos". Ich język, zbliżony do języka Indian Mobile, służył jako język dyplomatyczny i handlowy na całej długości rzeki Missisipi. Dzisiaj w stanach Alabama, Ohio i Oklahoma są miejscowości Chickasaw) -

Wzmiankuje się, iż pierwsi europejczycy przybyli na te tereny wraz z hiszpańską ekspedycją dowodzoną przez Hernando de Soto z początkiem 1540 roku. W latach 80-tych XVII wieku francuscy badacze pod dowództwem Rene Roberta Cavelier’a oraz Sieur’a de La Salle zbudowali na tym terenie Fort Prudhomme. Fort powstał w sąsiedztwie pierwszej europejskiej osady tj. poźniejszego Memphis. Datuje się, iż angielska kolonizacja Wschodniego Tennessee trwała przez ponad 70 lat. Pomimo jednak tak wczesnego pojawienia się na tym terenie osad i fortów, tereny dzisiejszego Memphis przez większą część XVIII wieku w odróżnieniu od innych nowo powstających w innych zakątkach kraju osad zostały w znacznej mierze niezorganizowane.

Nazwa miasta została zapożyczona od starożytnej stolicy Egiptu. Memphis zostało założone w 1819 roku przez John’a Overton’a, James’a Winchester’a oraz Andrew Jackson’a, zarejestrowane zostało jednak dopiero w 7 lat później tj. w roku 1826 rok.

W okresie Wojny Secesyjnej (1861-65) Memphis z rozwiniętą siecią kolei żelaznej – (The Memphis and Charleston Railroad” ukończono w 1857 roku, była to pierwsza w Stanach Zjednoczonych sieć kolejowa bezpośrednio łącząca Ocean Atlantycki z rzeką Mississippi. W roku 1846 roku sieć kolejowa biegła od Memphis w stanie Tennessee do Stevenson w Alabamie poprzez takie miasta jak: Corinth w stanie Mississippi i Huntsville w Alabamie. W okresie wojny miała strategiczne znaczenie dla wojsk Konfederatów, gdyż była wówczas jedyną linią kolejową łączącą wschód z zachodem kraju. Kres „The Memphis and Charleston Railroad” nastąpił wczesnym rankiem 11 kwietnia 1862 roku, gdy oddziały Unii dowodzone przez generała Mitchell’a zdobyły miasto Huntsville w Alabamie. „The Memphis and Charleston Railroad” z czasem została włączona do lini “The Southern Railway”. Trasa jest użytkowana do dnia dzisiejszego jako część “ The Norfolk Southern Railway” lini biegnącej między Memphis i Chattanooga w Tennessee) - oraz siecią rzeczną stało się głównym miastem regionu. Memphis wystąpiło z Unii w czerwcu 1861 roku i na krótko stało się główną fortecą Konfederatów. Siły zbrojne Unii odbiły miasto z rąk Konfederatów podczas I Bitwie o Memphis – (6 czerwca 1862 roku 5 pancernych kanonierek i 5 nowych taranowców Unii (z których aktywny udział w starciu wzięły tylko dwa) przypłynęły pod Memphis. Dostępu do miasta broniło 8 taranowców z konfederackiej Flotylli Obrony Rzeki. W toku godzinnej bitwy, jaka się wywiązała, okręty Unii zatopiły, taranując, 2 okręty i ogniem artylerii 2 dalsze. Następnie podjęły pościg za wycofującymi się w dół rzeki pozostałymi jednostkami, w wyniku którego unioniści zdobyli dalsze 3 okręty, które zostały osadzone na mieliźnie. Jedynie jednemu okrętowi udało się ujść bez szwanku do Yazoo City. Unia wyszła ze zwycięskiej bitwy z jedynie jednym uszkodzonym statkiem. Memphis zostało w tym czasie obsadzone przez oddziały lądowe Północy) -
II Bitwa o Memphis rozegrała się w kwietniu 1864 roku, Nathan Bedford Forrest jeden z najsłynniejszych generałów Konfederacji (późniejszy współzałożyciel Ku Klux Klanu) mając na celu uwolnienie przebywających w mieście jeńców oraz uprowadzenie stacjonującego w nim jankeskiego generała, nocą przypuścił szaleńczą szarżę kawalerii na wspomniane miasto, mimo, iż atak się nie powiódł, a generał południowców nie osiągnął żadnego z założonych celów to jednak wojska Unii po dramatycznej i krwawej bitwie wzmocniły obronę Memphis i stały się ostrożniejsze.

Epidemia żółtej febry regularnie nawiedzająca miasto w latach 70-tych XIX wieku (1873, 1878, 1879) doprowadziła do jego prawie całkowitego spustoszenia. W owych czasach nie znano jeszcze leku na tą chorobę, roznoszoną głównie przez moskity, więc wszelkie próby podejmowania z nią walki nie przynosiły żadnych rezultatów. W związku z masową emigracją oraz z tysiącami ofiar jakie pochłonęła epidemia w 1879 roku Memphis zatraciło swój miejski charakter. Ostatecznie udoskonalenie podstaw higieny, która miała na celu wyeliminowanie w przyszłości podobnych przypadków epidemii, spowodowało, iż Memphis z początkiem 1897 roku powoli wracało do czasów swojej świetności. W tym samym roku wybudowano okazały pawilon w kształcie piramidy, który powstał dla uczenia stulecie powstania stanu Tennessee.

Memphis urosło do rangi największego na świecie rynku bawełny (na rynek miasta trafiało 40% krajowej produkcji) oraz największego na świecie rynku opartego na twardych gatunkach drewna używanego jako budulca. Jeszcze w latach 50 XX wieku Memphis pretendowało również do miana jednego z największych rynków zbytu mułów.

W latach 60-tych XX wieku Memphis stało się centrum prac nad uniwersalnym systemem praw obywatelskich, na który wpływ miał niewątpliwie strajk robotników związany z pogarszającymi się warunkami pracy.

Memphis zapisało się też w historii kraju czarną kartą 4 kwietnia 1968 roku w pokoju hotelowym „Motelu Lorraine” został zastrzelony Doktor Martin Luther King, Jr, pastor baptystyczny, jeden z największych przywódców murzyńskich w historii Stanów Zjednoczonych, działacz na rzecz równouprawnienia, zniesienia dyskryminacji rasowej, laureat pokojowej Nagrody Nobla, Człowiek Roku 1963 według magazynu Time.

Memphis ma też swój wielki wkład w rozwój kulturowy amerykańskiego południa. Wielu znanych muzyków bluesowych zaczynało swoje wielkie kariery właśnie w Memphis, taki stan rzeczy miał miejsce już w początkach XX wieku. Memphis może poszczyć się również pierwszą w pełni afro amerykańską stacją radiową „WDIA” założoną w 1947 roku przez Bert’a Ferguson’a i John’a Pepper’a.

żródło:

http://en.wikipedia.org/wiki/Memphis%2C_Tennessee#History