Po Olimpiadzie

30.04.2009 (Cz) 22.52 (5496 dni temu)

Po długiej walce wreszcie udawało mi się wrócić na moją ukochaną farmę. Jak dobrze móc znowu odpocząć i zrzucić większość obowiązków na moich pracowników. Mimo iż maj jest miesiącem pełnym pracy na farmie to na pewno nie będzie tak ciężko jak w trakcie olimpiady. I zdecydowanie mam dość podróży. A gdzie to ja ostatnio nie byłam.
Wydarzenia ostatnich dni zmusiły mnie do wizyty nie tylko moich przyjaciół w St Luis czy Little Rock, ale także w zupełnie mi nieznane rejony do San Antonio i Fort Laramie. Na szczęście ludność obu tych miast okazała się bardzo gościnna.

Moi współpracownicy postanowili odwiedzić również Phoenix i Chihuahua. Jednak po powrocie skarżyli się, ze Chihuahua jest wyjątkowo nieprzyjemnym miastem, dlatego szybko porzuciliśmy pomysł kolejnych wypraw. Droga do Phoenix była natomiast strasznie zatłoczona, ogłoszono tam festiwal pt „Zdobądź Średnie PD” i obecne tam konkursy przyciągnęły wielu farmerów. Dzięki wygranej w konkursie na najcięższą świnię udało nam się zdobyć tam aż dwa punkty! Mieliśmy jednak sporo szczęścia gdyż obowiązki domowe zatrzymały Drużynę Niezwykłych Gentelmanów. Chodziły pogłoski o jakimś weselu, ale nikt nie wie co naprawdę ich zatrzymało. Spóźnienie Gentelmani nadrobili jednak straty szybko rozbudowując swoją farmę, odwiedzając różne salony zdobyli sławę w całym mieście.

St Luis jest bardzo dobrze znanym miastem w świecie farmerów. Wielu z nas ma tam swoje rodziny lub chociaż znajomych. Ja również zatrzymałam się u brata siostry ojca szwagra wujka... coś tam z rodziny mojego ojca. Pobyt był bardzo przyjemny, a powrót z niego się strasznie opóźnił. Na szczęście wszyscy poczekali na nasz szczęśliwy powrót. Także w tym mieście jeszcze długo będzie się mówiło o Drużynie Niezwykłych Gentelmenów. Wygląda na to, że Niezwykli Gentelmeni zdobyli sławę na całym dzikim zachodzie, i nie tylko.

Odwiedząc Little Rock byliśmy pewni, ze także i tam spotkamy Drużynę Niezwykłych Gentelmenów. Jednak pomimo, że nie brali oni udziało w naszych konkurencjach nie udało nam się zdobyć tam punktów. Pokonała nas drużyna Dream Team.

W Fort Laramie spotkała nas wielka niespodzianka. Nie słyszeli tam jeszcze o Drużynie Niezwykłych gentelmanów. Za to powszechny strach wzbudzał gang o wdzięcznej nazwie Zupełnie Inna Beczka. Podobno przekupili wszystkich kowbojów w okolicy, rabowali, gwałcili, i ściągali wysokie haracze. Staraliśmy się pomóc ludności i rzeczywiście raz udało nam się mocno uszkodzić ten gang. Jednak ze względu na kolejne, czekające nas wyzwania szybko opuściliśmy to niegościnne miasto i udaliśmy się w bardziej przyjazne rejony.

Miastem , które odwiedziliśmy tylko przejazdem było San Antonio. Przyjazna ludność pomogła nam w rozbudowie i zabezpieczeniu farmy, a kowboje nie byli obojętni na wdzięki farmerki i bez problemu zgodzili się współpracować. Wszystko to zaowocowało zwycięstwem w bardzo trudnej walce, na najliczniejsze stado owiec. Gdy wyjeżdżaliśmy do miasta zjeżdżali nowi farmerzy. Część z nich założyła związek pod nazwą „Epikurejska Elita”. Normalnie być może uznałam bym taką nazwę za bezczelną, jednak oni szybko pokazali, ze nie bez powodu uważają się za elitę. Ich osiągnięcia były głośne nawet wiele kilometrów od San Antonio. Doświadczenie w handlu i hodowli szybko zaprocentowało doskonałymi wynikami.

O mało co bym zapomniała wspomnieć o cichym klubie farmera. Korzystając z ochrony nocy często spiskowali i negocjowali najlepsze kontrakty. Jednak starając się udawać zwykłych mieszkańców nie stworzyli tak wielkiej potęgi jak Drużyna Niezwykłych Gentelmanów czy Epikurejska Elita. Dobrze, że przed ogłoszeniem wyniku konkursu udało się odkryć wszystkich należących do klubu, bo szkoda gdyby najpierw ryzykowali życie, a teraz nie otrzymali nagród na które zasłużyli.