Miasto Młynów i Wodospadu ( Minnehaha = Wodospad + Polis = Miasto)Minneapolis, hrabstwo: Hennepin County, stan: MinnesotaPlemiona Dakotów
(Siuksowie, Sioux, Dakotowie, grupa plemion Indian północnoamerykańskich należących do szeroko rozpowszechnionej rodziny językowej sju. Wśród siedmiu plemion wyróżnia się trzy główne grupy: Santee, Nakota oraz Teton. Do XVIII w. zamieszkiwali część dzisiejszej Minnesoty i zajmowali się głównie rolnictwem. Walki prowadzone z wrogimi Czipewejam zmusiły Siuksów do migracji na obszary Wielkich Równin, gdzie podstawą ich utrzymania stały się polowania na bizony. Do poł. XIX w. utrzymali dominującą pozycję w północnej części regionu Wielkich Równin. Podczas amerykańskiej wojny o niepodległość (1775-1783) walczyli po stronie Brytyjczyków. W 1825r. podpisali porozumienie z rządem USA gwarantujące im prawa do obszaru obejmującego współczesne stany: Minnesota, Dakota Północna i Południowa, Wisconsin, Iowa, Missouri i Wyoming. W 1837r. odsprzedali USA część swoich ziem na zachód od Mississippi. Napływ białych osadników doprowadził do starć z Siuksami. W 1854r. w pobliżu Fort Laramie (Wyoming) śmierć poniosło 19 żołnierzy amerykańskich. W 1855r. w odwecie Amerykanie zabili ok. 100 Siuksów w ich obozowisku w Nebrasce, biorąc do niewoli wodza Czerwoną Chmurę. W latach 1866-1867 Siuksowie toczyli regularną wojnę z armią amerykańską, zakończoną przyznaniem im regionu Black Hills. W latach 70. XIX w. w związku z licznym napływem poszukiwaczy złota i górników konflikt wybuchł na nowo. W 1876r. pod Little Bighorn Indianie dowodzeni przez Siedzącego Byka zabili 300 żołnierzy amerykańskich. Opór Siuksów złamała dopiero masakra 200 mężczyzn, kobiet i dzieci, do jakiej doszło w 1890r. pod Wounded Knee. Obecnie Siuksowie żyją w rezerwatach w Kanadzie i USA, głównie w stanach: Minnesota, Dakota Północna i Południowa, Montana i Nebraska. Ich społeczność liczy łącznie 103 tys. osób (1990r.). Zachowali własny język i trzy główne dialekty) były jedynymi mieszkańcami regionu, aż do czasu pojawienia się około roku 1680 na tych terenach pierwszych francuskich odkrywców. Ówczesne ziemie, na których powstało dzisiejsze Minneapolis, zostały nabyte przez rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki po serii układów z plemionami Mdewakantonwan (Mdewkanton) należącymi do wschodniej grupy plemion Dakota-Santee oraz odrębnie z poszczególnymi nacjami Europejczyków.
Dekadę przed pojawieniem się tu pierwszych osadników w roku 1805, podpułkownik Zebulon Montgomery Pike Jr. nabył w tym regionie około 100 000 akrów ziemi (400 km2). Na tym obszarze został wybudowany w roku 1819 przez Armię Stanów Zjednoczonych Fort Snelling - wojskowa fortyfikacja pierwotnie znana jako Fort St. Anthony, położona na styku rzek Minnesota i Mississippi w hrabstwie Hennepin. Podczas budowy fortu żołnierze mieszkali w obozie „Coldwater” , który zaopatrywał fort w wodę pitną przez cały wiek XIX. Nazwa fortu wiąże się z nazwiskiem budowniczego i zarazem pierwszego jego dowódcy — pułkownikiem Josiah’em Snelling’em. Fort Snelling z czasem przyczynił się do rozwoju tej części regionu.
Minneapolis położone na zachodnim brzegu rzeki Mississippi prawa miejskie uzyskało w roku 1867, w tym samym roku węzeł kolei żelaznej połączył metropolię z Chicago, a w roku 1872 z sąsiednim miastem St. Anthony położonym na przeciwległym brzegu rzeki.
Minneapolis rozrastało się wokół Wodospadu Św. Antoniego,
(Wodospad Św. Antoniego lub Niagara Św. Antoniego zlokalizowany w pobliżu centrum Minneapolis do 1869 roku był głównym wodospadem rzeki Mississippi, w tamtym okresie miał około 18 metrów wysokości. Rdzenni mieszkańcy żyjący w jego sąsiedztwie nadawali mu różne imiona, Czipewejowie nazywali go Kakabikah „wodospad ponad klifem”, Siuksowie natomiast Minirara „zwijająca się woda”. W roku 1680 misjonarz Ojciec Louis Hennepin nadał wodospadowi ostatecznie nazwę ku czci swojego patrona Świętego Antoniego z Padwy, która to nazwa przetrwała do dnia dzisiejszego) jedynego wodospadu na rzece Mississippi, który przyczynił się do tego, iż przez ponad pół wieku (1880-1930) miasto stało się największym na świecie producentem mąki. Młynarstwo używało energii wodnej już od I wieku, według kalendarza Babilonu, ale efekty wykorzystania tej siły w Minneapolis były tak nadzwyczajne, że miasto zostało określone mianem „największego centrum energii wodnej, które świat kiedykolwiek widział”.
We wczesnych latach ogromne połacie lasów w północnej Minnesocie były źródłem przemysłu drzewnego – w tamtym okresie działało 17 młynów-tartaków, napędzanych przez koła wodne. Około 1871 roku na zachodnim brzegu Mississippi istniały 23 zakłady, w skład których wchodziły m.in. młyny, przędzalnie, huty żelaza, warsztaty kolejowe, zakłady przetwarzające bawełnę czy wytwarzające papier, ramy okienne oraz wiele innych przedsiębiorstw, związanych w głównej mierze z przemysłem drzewnym. Zboże sprowadzane koleją do 34 młynów Minneapolis od farmerów posiadających swoje pola uprawne na terenach Wielkich Równin. Plony trafiały głównie do dwóch największych producentów mąki tamtego okresu tj. General Mills Inc. oraz Pillsbury. Około 1905 roku farmerzy, kolejarze, młynarze, bednarze oraz pakowacze mogli zaspokoić prawie 10% zapotrzebowania krajowego na mąkę i ziarno. W szczytowym okresie dzienna produkcja jednego młyna Washburn-Crosby dostarczała mąkę w ilości wystarczającej do wyrobu 12 milionów bochenków chleba.
W 1886 roku Minneapolis przeszło radykalne zmiany, związane z dyskryminacją, Martha Ripley (1843–1912) założyła pierwszy szpital położniczy „Maternity Hospital” zarówno dla samotnych jak i żonatych matek.
Kiedy losy kraju zmieniły się podczas Wielkie Kryzysu, w roku 1934 głośny strajk Związku Kierowców Ciężarówek z Minneapolis doprowadził do ustalenia i ostatecznie uznania praw pracowników.
W 1945 roku burmistrz Hubert Horatio Humphrey, Jr.
(Hubert Horatio Humphrey, znany też zdrobniale jako HHH (ur. 27 maja 1911, zm. 13 stycznia 1978) - polityk amerykański, działacz Partii Demokratycznej. Urodzony w Wallace w stanie Dakota Południowa, 38. Wiceprezydent Stanów Zjednocznych)doprowadził do zjednoczenia lokalnej partii demokratycznej oraz Partii Farmersko-Robotniczej w Minnesocie "Democratic-Farmer-Labour Party"
(Minnesota Democratic-Farmer-Labor Party (Demokratyczno-Farmersko-Robotnicza Partia Minnesoty) (skrót: DFL) - regionalna partia polityczna działająca w stanie Minnesota. Stowarzyszona z ogólnokrajową Partią Demokratyczną (na podobnej zasadzie co Bawarska CSU z CDU).Minneapolis od samego początku zwalczało białą supremację oraz uczestniczyło w zniesieniu segregacji rasowej i było aktywnym członkiem Afro-Amerykańskiego Ruchu Praw Obywatelskich „African-American Civil Rights Movement”, metropolia była też kolebką Ruch Indian Amerykańskich
(American Indian Movement (AIM) - Powstały latem 1968 roku w St. Paul i Minneapolis jako lokalna organizacja wspierająca Indian w gettach miast Minnesoty. Współczesna panindiańska (ponadplemienna) organizacja Indian Ameryki Północnej, szczególnie aktywna i popularna w latach 70. XX w. (głośna okupacja Wounded Knee w 1973), znana z radykalnych wypowiedzi i działań swoich liderów w obronie praw tubylczych Amerykanów. Wspierała starania lokalnych społeczności tubylczych o samookreślenie i poszanowanie ich praw, mobilizowała amerykańskich Indian do walki o respektowanie historycznych traktatów z władzami, poczucie etnicznej godności i pełnię praw obywatelskich. U szczytu popularności postrzegana była jako główny reprezentant młodego pokolenia miejskich Indian i przeciwwaga dla oskarżanych o nieskuteczność starszych organizacji tubylczych w USA - zwłaszcza Krajowego Kongresu Indian Amerykańskich (NCAI). Niemal od początku osłabiana zewnętrznymi atakami i wewnętrznymi podziałami, obecnie prowadzi głównie działania lokalne i okazjonalne.Obecnie tylko niewielka część terenów przybrzeżnych w historycznej dzielnicy St. Anthony Falls zachowała swój pierwotny charakter. W latach 50-tych i 60-tych XX wieku centrum miasta przeszło gruntowną modernizację, władze Minneapolis zrównały z ziemią ponad 200 budynków, co stanowiło ponad 40% zabudowań. Mimo licznych protestów, które odbiły się szerokim echem w całej Minnesocie, nie udało się uratować historycznego 12-piętrowego wieżowca wybudowanego jeszcze w 1890 roku tj. Metropolitan Building, znanego również jako „The Met”. Wyburzeniu uległa również
sławna architektonicznie dzielnica The Gateway.
źródło:
http://en.wikipedia.org/wiki/Minneapolis%2C_Minnesotahttp://portalwiedzy.onet.pl/encyklopedia.htmlhttp://pl.wikipedia.org/wiki/Hubert_Humphreyhttp://pl.wikipedia.org/wiki/Minnesota_Democratic-Farmer-Labor_Partyhttp://pl.wikipedia.org/wiki/Ruch_Indian_Ameryka%C5%84skichinne:
http://en.wikipedia.org/wiki/Image:Panorama-Minneapolis-1915.jpghttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/a/a6/Fort_Snelling_Round_Tower.JPGhttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/0/06/Saint_Anthony_Falls_aerial.jpghttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/f/fb/Metropolitan_Building_Minneapolis.jpg 
