Dallas, hrabstwo: Dallas, stan: TeksasZanim Teksas w roku 1500 stał się częścią Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii,
(Nowa Hiszpania, Wicekrólestwo Nowej Hiszpanii, Virreinato de Nueva España, kolonialne państwo hiszpańskie w Ameryce Południowej, pierwsze z czterech wicekrólestw utworzonych przez Hiszpanów dla zarządzania swymi posiadłościami zamorskimi. Powstała w 1535r. W jej skład wchodziły ziemie hiszpańskie, leżące na północ od Przesmyku Panamskiego, kraje dzisiejszej Ameryki Środkowej, Meksyk, południowo-zachodnia i środkowa część Stanów Zjednoczonych oraz obszary wokół Zatoki Meksykańskiej po Florydę. W administracji Wicekrólestwa pozostawały posiadłości hiszpańskie na Karaibach oraz od 1565 Filipiny. Pierwszym wicekrólem Nowej Hiszpanii został A. de Mendoza, panujący w latach 1535-1549. Posiadający formalną zwierzchność nad całym wicekrólestwem władca Nowej Hiszpanii rządził faktycznie na obszarze obejmującym środkową i południową część dzisiejszego Meksyku. Pozostałą częścią kraju zarządzali miejscowi gubernatorzy. Gospodarka Nowej Hiszpanii opierała się na górnictwie i rolnictwie. Hiszpanie nastawili się na rabunkową eksploatację bogactw naturalnych, głównie srebra. Prowadzili szeroką akcję eksterminacji miejscowej ludności indiańskiej. Szacuje się, iż w ciągu pierwszych stu lat istnienia Wicekrólestwa liczebność zamieszkujących tereny Nowej Hiszpanii Indian zmniejszyła się z 25 mln do 1 mln. Indianie ginęli nie tylko wskutek prześladowań — dziesiątkowani byli przez nieznane tu wcześniej choroby zakaźne. W 1810r., gdy trwała kampania hiszpańska Napoleona, w Wicekrólestwie wybuchło antyhiszpańskie powstanie zbrojne pod dowództwem M. Hidalgo y Costilli i J.M. Morelosa y Pavóna. Powstanie, jako ruch masowy, upadło, Hidalgo został wydany Hiszpanom i rozstrzelany. Niepokoje w poszczególnych prowincjach trwały jednak nadal. W 1821r. dowódca wojsk hiszpańskich, generał A. Iturbide, przyłączył się do powstania, zdobył stolicę i proklamował niepodległość Meksyku, co położyło kres istnieniu Wicekrólestwa Nowej Hiszpanii) obszar dzisiejszego Dallas zamieszkiwali Indianie Kaddo.
(Kaddo (Caddo) - konfederacja północnoamerykańskich plemion indiańskich, mówiących językami z rodziny językowej kaddo, w skład której wchodzą też plemiona Wichita, Kichai, Paunisi i Arikara. Indianie Kaddo zamieszkiwali pierwotnie tereny wzdłuż Red River, na terenach dzisiejszej Luizjany i Arkansas. Początkowo byli przyjaźnie nastawieni do Francuzów. Kiedy jednak wzmógł się napór białych osadników (XVIII w.), a Luizjana przeszła w 1803 roku na własność Stanów Zjednoczonych, plemię zostało zepchnięte na południe. W 1835 roku zostali zmuszeni do wyrzeczenia się swych rodzimych terenów i przewędrowali do Teksasu, gdzie połączyli się z innymi grupami konfederacji. W 1859 roku zostali zmuszeni do dalszej wędrówki. Osiedli na Terytorium Indiańskim w dzisiejszym stanie Oklahoma, w rezerwacie nad rzeką Washita. W okresie kolonizacji Ameryki Kaddo byli ludem półosiadłym i kopieniaczym, zajmowali się garncarstwem i wyplataniem koszy. Uprawiali kukurydzę, dynie i warzywa, które były ich stałym pożywieniem. Zajmowali się też rybołówstwem i polowaniem. Na obszarze wykopalisk w starych siedzibach Kaddo w Arkansas znaleziono ślady świadczące o tym, że pierwotnie ich głównym sposobem zdobywania pożywiania było polowanie. Pewne cechy kultury Kaddo świadczą o ich związkach z indiańskimi kulturami prokolumbijskimi Meksyku i Jukatanu). Do terenów tych prawa rościła również Francja, jednakże jej plany pokrzyżował traktat Adams-Onis zawarty w 1819 roku pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Hiszpanią, który uczynił z Red River północną granicę Nowej Hiszpanii. W jej skład wszedł również obszar dzisiejszego Dallas. Miasto pozostawało pod rządami Hiszpanii aż do roku 1821, kiedy to Meksyk proklamował niepodległość i omawiany region stał się częścią meksykańskiego stanu Coahuila y Tejas. W roku 1836 na skutek odłączenia się od Meksyku powstała Republika Teksasu
(Republika Teksasu (The Republic Of Texas), państwo w Ameryce Północnej, istniejące w latach 1836-1845. Teksas uzyskał niepodległość 2 marca 1836 roku w wyniku rewolucji teksańskiej (m.in. Bitwa o Alamo). W jego granicach znajdowały się wówczas części terytoriów Nowego Meksyku, Oklahomy, Kansas, Kolorado i Wyoming. Łączna powierzchnia wynosiła 678 051 km2, zaś liczba ludności około 70 000 obywateli (dane z roku 1840). Pierwszy prowizoryczny rząd Republiki Teksasu powstał 7 listopada 1835 roku, w San Filipe de Austin. Uchwalił on powołanie stanowiska gubernatora (został nim Sam Houston) oraz stworzył kilka urzędów, które stały się zalążkami przyszłych ministerstw i departamentów. Deklaracja niepodległości Teksasu została uchwalona dnia 20 grudnia 1835 roku w miejscowości Goliad i została ona zaakceptowana zarówno przez mieszkających tam Tejanos (pierwotnych mieszkańców tych terenów) jak i przez nowoprzybyłych osadników. Państwo zakończyło żywot 29 grudnia 1845, przystępując do Unii jako 28 stan).W 1839 roku prezbiterianin John Neely Bryan (1810-1877) szukał dogodnego miejsca na założenie składu handlowego. Traf padł na tereny wokół dzisiejszego Dallas. Po znalezieniu dogodnego miejsca powrócił do Arkansas. W roku 1841 udał się ponownie do Teksasu i założył Dallas w obranym wcześniej miejscu.
W roku 1846, w związku z przyłączeniem do USA Republiki Teksasu jako 28-go stanu, powstało hrabstwo Dallas. Pochodzenie nazwy miasta jest do dnia dzisiejszego niewyjaśnione. Jedna z pogłosek mówi, iż nazwa wzięła się od imienia jednego z przyjaciół John’a Nelly’ego Bryan’a, inna natomiast wspomina, iż miastu jak i zarazem hrabstwu nadano imię po jedenastym wiceprezydencie Stanów Zjednoczonych George’u Mifflin’ie Dallas’ie. Jednakże na tą drugą tezę nie ma żadnych dowodów mówiących o tym, iż założyciel miasta kiedykolwiek spotkał się z jedenastym wiceprezydentem, a region posiadał tą nazwę na kilka lat przed wyborem na wiceprezydenta George’a Mifflin’a Dallas’a. Innymi kandydatami są również: komandor Alexander James Dallas, brat George'a Mifflin’a Dallas’a, który stacjonował w Zatoce Meksyku; Walter R. Dallas, który walczył w San Jacinto; Texas Ranger James L. Dallas, brat Waltera oraz Joseph Dallas Arkansas, który żył w regionie Cedar Springs w roku 1843 i pochodził z hrabstwa Washington, znajdującym się nieopodal ziem Bryan’a w hrabstwie Crawford, do Dallas przybył w kilka lat po John’ie Nelly’m Bryan’ie.
Miasto Dallas założone w 1841 roku oficjalnie prawa miejskie uzyskało 2 lutego 1856 roku. Niewolnicy zostali sprowadzeni na ten obszar głównie za sprawą osadników przybywających z Alabamy i Georgii. Dallas aż do czasu Wojny Secesyjnej, w której opowiedziało się po stronie Konfederatów, było niewielką osadą leżącą przy granicy Teksasu.
Na początku lat 1870-tych Dallas zapłaciło 5 000 dolarów liniom kolejowym „Houston and Central Texas Railroad”, żeby przesunąć budowaną trasę o 20 mil na zachód, tak by linia kolejowa przechodziła przez miasto. W rok później Dallas nie było jednak w stanie spłacić kompanii kolejowej zadeklarowanej sumy, w związku z tym wymyślono sprytny sposób oszukania kolei. Wprowadzono zapis w prawie stanowym, który nakazywał kolei wybudowanie torów przez Browder Springs, które znajdowało się blisko centrum miasta. W 1873 roku główne szlaki teksańskiej kolei tj. szlak północnopołudniowy oraz wschodniozachodni przecinały się w Dallas, zapewniając w ten sposób miastu przyszłość jako handlowego centrum.
W XX wieku Dallas stało się wiodącym hurtownikiem lekarstw, książek, biżuterii oraz trunków w południowo-zachodniej części Stanów Zjednoczonych. Równie szybko stało się głównym centrum handlowym bawełny, zboża jak i bawołów. Dallas to także ówczesny światowy lider w produkcji wyrobów rymarskich oraz odziarniarek (maszyn stosowanych we wstępnym procesie przetwarzania bawełny, służących do oddzielenia nasion od włókien). W późniejszych latach XX wieku Dallas przekształciło się z ośrodka rolniczego w centrum bankowości, ubezpieczeń i biznesu.
W roku 1930 sto mil za wschód od Dallas odkryto ropę naftową, co spowodowało, iż metropolia stała się finansowym centrum przemysłu naftowego w Teksasie i Oklahomie. W 1958 roku Jack St. Clair Kilby (ur. 8 listopada 1923 w Jefferson City, zm. 20 czerwca 2005 w Dallas, inżynier i noblista) pracujący dla Texas Instruments znanej też jako TI, amerykańskiej firmy z siedzibą w Dallas, czołowego producenta półprzewodników, wynalazł układ scalony, co w krótkim czasie przeobraziło Dallas w centrum produkcji komponentów high-tech. W latach 1950-60 Dallas było trzecim co do wielkości centrum technologicznym kraju, co związane było z rozwojem takich przedsiębiorstw jak Ling-Tempco-Vought (LTV Corporation) czy Texas Instruments. W 1957 roku dwaj deweloperzy Trammell Crow and John M. Stemmons otworzyli Home Furnishings Mart przemianowany na Dallas Market Center, największy na świecie kompleks handlu hurtowego.
22 listopada 1963r. prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki John F. Kennedy
(John Fitzgerald Kennedy (ur. 29 maja 1917, zm. 22 listopada 1963) - nazywany John F. Kennedy, lub JFK, był 35. prezydentem Stanów Zjednoczonych. Urzędował od 1961 do śmierci w 1963. Należał do bogatej, irlandzkiej z pochodzenia rodziny Kennedych. W latach 1947-1960 kongresman i senator reprezentujący rodzinny stan Massachusetts. John F. Kennedy był jedynym katolickim prezydentem w historii USA. Człowiek Roku 1961 według Time) podczas przejazdu limuzyną marki Lincoln przez Elm Street na Dealey Plaza w Dallas został trzykrotnie trafiony i zmarł o godz. 13:00 w miejscowym szpitalu Parkland Hospital. Niektóre źródła podają jednak, że Kennedy nie żył już w kilka chwil po strzałach. Z analizy amatorskiego filmu nakręconego podczas zamachu wynika, że w stronę prezydenta oddano pięć strzałów.
W latach 1970-80 miasto przeżywało boom budowlany. Całkowicie zmieniło swój wygląd i charakter, szczególnie widoczny w centrum miasta, które zabudowano drapaczami chmur zlewającymi się z linią horyzontu.
Kolejnym czynnikiem, który sprawił, iż miasto stało się najbardziej rozpoznawalną metropolią Ameryki na arenie światowej był sukces kultowego serialu „Dallas”, opowiadającym sagę bogatej rodziny Ewingów, zaangażowanych w przemysł naftowy.
W latach 80-tych XX wieku wiele przedsiębiorstw związanych z przemysłem naftowym przeniosło się do Houston, posiadającego dobrze rozwinięty port morski. Wydarzenia te jednak nie były w stanie powstrzymać rozwoju metropolii, która zaczęła odnosić korzyści z nowoczesnej technologii związanej z produkcją komputerów, mikroprocesorów czy rozwojem telekomunikacji. Dallas pozostało również silnym centrum bankowości, ubezpieczeń i biznesu. Od połowy lat 80-tych XX wieku przechodziło burzliwy kryzys spowodowany upadkiem wielu banków. Wstrzymane zostały plany związane z rozwojem miasta. Sytuacja taka utrzymywała się do lat 90-tych. W tamtym okresie Dallas nadano przydomek Prerii Krzemowej (eng. Silicon Prairie), co miało być odpowiednikiem kalifornijskiej Doliny Krzemowej (eng. California Silicon Valley).
źródło:
http://en.wikipedia.org/wiki/Dallas%2C_TexasNowa Hiszpania
http://portalwiedzy.onet.pl/http://pl.wikipedia.org/wiki/Caddohttp://pl.wikipedia.org/wiki/John_Fitzgerald_Kennedyinne:
http://www.hellodallas.com/Images/Panoramic/5312006dallas2_1910.jpghttp://upload.wikimedia.org/wikipedia/en/9/9a/Xvixionx_29_April_2006_Dallas_Skyline.jpg 
